Vandaag vertelt Jennifer over hoe het is om getrouwd te zijn met een brandweerman. Naast dat ze natuurlijk een hele stoere vent heeft en ze daar heel trots op is, brengt dit ook best wel wat zorgen met zich mee. Jennifer vertelt in deze Verhaal op Vrijdag over het lange proces om aangenomen te worden bij de beroepsbrandweer en wat voor effect dat had op hun dagelijks leven.
Vrouw van een brandweerman
Het begon allemaal begin 2017. Op dat moment woonden we nog samen in onze huurwoning in Delft. Mijn man Jordy zag ergens een brochure van de open dag bij de vrijwillige brandweer en werd daar erg enthousiast over. Dus hij ging een kijkje nemen bij de open dag op de brandweerkazerne. Hij mocht rondkijken in de kazerne, de brandweerwagens en ging zelfs met een hoogwerker de lucht in. Bij thuiskomst was hij zo enthousiast geworden dat hij direct meer wilde weten over de vrijwillige brandweer. Helaas werd hem verteld dat je bij een vrijwillige brandweerkazerne binnen een straal van 1,5 km van de kazerne moet wonen. De regel is dat je binnen 4 minuten in bluskleding aanwezig moet kunnen zijn zodra de pager (pieper) af gaat. En op de plek waar wij op dat moment woonden, zou hij dit net niet redden en ging het hele feest dus niet door.
In juni 2017 kochten we een huis in het Westland. Al voor de koop had hij al precies uitgezocht dat het huis binnen een straal van 1,5 km van de brandweerkazerne stond. En daarmee kon hij zich eindelijk aanmelden voor de vrijwillige brandweer.
Bij de brandweer
Brandweerman of -vrouw worden gaat niet zomaar. Ook niet bij de vrijwillige brandweer. Om te worden aangenomen moet je eerst voldoen aan een aantal testen. Deze testen duren in totaal 24 uur. In deze 24 uur word je getest op onder andere hoogtevrees, angst, zwemprestaties, uithoudingsvermogen, technisch inzicht en of je kunt werken onder druk. Een paar weken later kreeg Jordy het bericht dat hij hier voor geslaagd was en dat hij mocht beginnen met de opleiding die in het najaar zouden gaan starten.
Al voor wij de sleutels kregen van ons huis was Jordy al een paar keer gaan kijken op de oefenavonden van de brandweer. Hierdoor werd hij nog enthousiaster en kon hij niet meer wachten om te starten met zijn opleiding die hij naast zijn huidige baan van 40 uur per week zou gaan doen. Hij kreeg van de manschappen van de kazerne nog wel het advies om er nog eens echt goed over na te denken voor hij de opleiding zou gaan beginnen en tijd er in ging steken. Vooral ook samen met mij. Het werk, maar ook de opleiding, is namelijk niet zonder gevaren. Waar ‘normale’ mensen bij een brand zo snel mogelijk weg willen rennen, gaat een brandweerman met gevaar voor eigen leven naar binnen. Samen hebben wij hier dus heel bewust over gesproken en omdat Jordy zo enthousiast was hierover, steun ik hem in de keuzes die hij wil maken.
Verhuizen en een nieuwe opleiding
In september kregen we de sleutel van ons huis en in oktober begon de opleiding voor de brandweer. De opleiding voor Manschap A waren 2 avonden in de week en soms een weekend. Dit anderhalf jaar lang. Daarnaast ging hij ook elke dinsdagavond naar de kazerne voor de oefenavond. Naast zijn huidige baan was hij dus 3 avonden per week weg.
Donderdag 27 september 2018 was hij ook naar de opleidingsavond. Alleen verliep deze avond net wat anders dan verwacht. Jordy moest eerder naar huis komen om mij op te halen. Onze zoon zou geboren gaan worden! In zijn interventiekleding van de brandweer heeft hij mij die nacht bijgestaan en op 28 september 2018 om 04:50 uur werd onze zoon Jayson geboren. Ook tijdens de kraamweek ging de opleiding gewoon door. Elke week dezelfde dagen tot halverwege februari 2019. Jordy was toen klaar met de opleiding en kreeg dinsdag 12 maart 2019 zijn diploma voor Manschap A. En natuurlijk waren ik en Jayson bij zijn diploma-uitreiking!
Een echte brandweerman
Toen begon het dan echt. Jordy had inmiddels al meerdere uitrukken meegemaakt in de periode dat hij in opleiding zat. Op dat moment mocht hij gewoon op de brandweerwagen (de tankautospuit, ook wel TS genoemd) stappen. Zodra Jordy’s pager afgaat, schiet de adrenaline in zijn lichaam en moet hij alles uit handen laten vallen om binnen 4 minuten aangekleed en wel in de TS te zitten. Dit is ook een van de redenen dat wij besloten hebben dat ik thuis zou blijven bij onze zoon zodat hij gelijk weg kan in zulke situaties.
Later dat jaar is Jordy enorm gaan twijfelen hoe hij zijn toekomst zou gaan invullen. Hij twijfelde om in de bouw blijven werken als timmerman of bij de beroepsbrandweer te gaan werken. Omdat er maar één keer per jaar een werving is voor beroepsmanschappen, kun je die beslissing dus niet op ieder gewenst moment maken. En schoof hij de beslissing nog even vooruit.
Wachten op een wervingsoproep
Eind februari 2020 kwam er weer een wervingsoproep. Inmiddels hoogzwanger van ons 2e kindje moesten wij een datum gaan opgeven waarneer Jordy naar de informatieavond kon komen. Omdat wij wisten dat ik 5 maart ingeleid zou worden, heeft Jordy voor dinsdag 3 maart gekozen. Zo kon hij naar de informatieavond om zich in te laten schrijven. Vrijdag 6 maart 2020 om 05:04 uur werd onze dochter Jesslyn geboren.
Een week later begon de eerste lockdown vanwege Corona en ook bij de brandweer kwamen strenge regels vanuit de Veiligheidsregio. Zo bleef het ook nog even onzeker wanneer alle testen zouden gaan beginnen. Voor de beroepsbrandweer onderga je dezelfde testen als voor de vrijwillige brandweer. Echter wordt er nu meer van je verwacht. September 2020 was het eindelijk zover. Met zeer strenge coronaregels konden de testen doorgaan. Weer 24 uur lang testen maar nu om te kijken of Jordy geschikt was voor de beroepsbrandweer. Na deze 24 uur moest hij weer een aantal weken wachten op de uitslag. Omdat er toch van alle aanmeldingen een selectie moet worden gemaakt wie de Veiligheidsregio nou echt zou willen hebben.
En na een aantal weken kwam het verlossende telefoontje: Jordy was weer geslaagd! Het enige wat er nu nog te wachten stond was zijn sollicitatie en motivatiegesprek. Hij had zijn huidige werkgever al netjes op de hoogte gesteld dat hij graag een switch zou willen gaan maken. Maar omdat hij het timmervak te mooi vond om te laten schieten, wilde hij graag ook nog daarnaast blijven timmeren. Zijn werkgever heeft toen laten weten dat hij niet 2 dagen bij hun kon blijven werken waardoor Jordy de keuze heeft gemaakt ontslag te nemen.
24 uur op, 72 uur thuis
Samen hebben wij toen besloten dat hij zich volledig moet gaan richten op de beroepsbrandweer. Ook bij de beroepsbrandweer ga je eerst in opleiding voor je in de ploegen word ingedeeld. Omdat Jordy in 2017/2018 al zijn opleiding heeft gevolgd, kreeg hij nu een versnelde opleiding van 2 weken. Hier is voor gekozen omdat er meerdere manschappen waren die al van beroepsposten af kwamen. De beroepsbrandweer heeft verschillende ploegen die steeds 24 uur op de kazerne zijn. Na deze 24 uur ben je 72 uur vrij voor je de volgende dienst hebt.
Je dromen waarmaken
Omdat Jordy echt een bezige bij is, wilde hij graag ook nog iets op de dagen doen dat hij vrij is. Hij is immers altijd gewend om van maandag t/m vrijdag te werken en dan 2 dagen vrij te zijn in de week. Dus toen ontstond het idee dat hij graag nog zou willen timmeren naast zijn baan bij de brandweer. Op 1 januari 2021 is hij daardoor niet alleen in dienst gegaan bij de Veiligheidsregio, maar is hij ook zijn eigen klusbedrijf begonnen.
Jordy werkt nu bij de Veiligheidsregio als brandweerman op een bemande kazerne, is vrijwilliger bij de kazerne in het Westland én heeft zijn eigen klusbedrijf. Zo zijn al zijn dromen uitgekomen en heeft hij van zijn hobby zijn beroep gemaakt. En ik mag elke dag genieten dat ik thuis mag zijn bij onze kinderen en ze mag zien opgroeien. En hopen dat Jordy na elke dienst of uitruk weer veilig thuis mag komen.
Wow Jennifer, ik had geen idee dat het proces om uiteindelijk bij de beroepsbrandweer te gaan zo lang duurde! Ik kan me voorstellen dat je erg trots bent op jouw brandweerman Jordy en dat het natuurlijk prachtig is om te zien dat je man zijn dromen achterna is gegaan. Meer weten over Jennifer en haar gezin? Volg haar dan op Instagram.
In Verhaal op Vrijdag doen vrouwen zoals jij en ik hun verhaal. Over hun gezin, hun werk of een andere bijzondere gebeurtenis, het kan allemaal. Wil jij ook je verhaal (anoniem) vertellen op Mamagisch? Stuur me dan een berichtje via het contactformulier!
