Je krijgt een kind en dan ben je ineens moeder. En er is niemand die je vertelt hoe je dat moet doen. Of nou ja, ongevraagd advies krijg je natuurlijk overal. Hoe dan ook, moeder zijn is iets heel persoonlijks en iedere vrouw doet dat op haar eigen manier. In de blogserie ‘Moeder zijn volgens…’ beantwoorden moeders de vragen van andere moeders. Want hoe doet zij dat hele moeder zijn nou eigenlijk? Vandaag lees je ‘Moeder zijn volgens Johanneke’.
Wie ben jij, hoe ziet jouw gezin eruit, wat voor werk doe je en wat doe je het liefst in je vrije tijd?
Mijn naam is Johanneke. Ons gezin bestaat uit mijzelf en mijn man Peter, onze dochter van bijna 2, mijn bonusjongens van 11 (de tweeling van mijn man die er om het weekend zijn) en onze onstuimige kater. Ik werk als hulpverlener in de zorg maar zit helaas al sinds de geboorte van onze dochter ziek thuis door klachten na de zwangerschap en bevalling. Fysiek ben ik hierdoor beperkt in de leuke dingen die ik zou willen ondernemen. Maar gelukkig is er één ding wat altijd kan: schrijven! Ik schrijf gedichten en blogs over het moederschap en wat mij zoals bezighoudt in het leven. Soms mag ik ook gedichten in opdracht voor iemand anders schrijven.
Wat vind je het leukst of meest verrassend aan het moeder zijn?
Ik vind moeder zijn een wonderlijk iets. Het was voor mij niet vanzelfsprekend om moeder te worden. Al van jongs af aan had ik de wens, maar de juiste partner kwam ik maar niet tegen. Mijn man en ik hebben drie miskramen gekregen voordat onze dochter eindelijk geboren mocht worden. Iedere dag weer kan ik me verwonderen hoe blij ik met haar ben. Als ik ’s ochtends wakker wordt en ik hoor haar vrolijke stemmetje, begint mijn dag al goed.
En als ze me stevig beetpakt om te knuffelen, dan smelt ik.
Ben jij de moeder die je had verwacht te zijn?
Ik had graag een actievere moeder willen zijn. Lekker erop uit: naar het bos, strand, de dierentuin, zwemmen en veel buiten zijn. Door mijn fysieke klachten lukt dat maar heel beperkt. Dat maakt me vaak verdrietig. Aan de andere kant is op deze leeftijd een ijsje eten bij de snackbar om de hoek al fantastisch. Het hoeft niet altijd groots en meeslepend te zijn voor een dreumes. Dat is ook wat ik haar graag wil meegeven: geluk zit vaak in kleine dingen.
Het belangrijkste is dat ze voelt hoeveel ik van haar hou en dat ze zich veilig en geborgen voelt.
Hoe wist jij dat je ‘klaar’ was voor een tweede (of derde, vierde, vijfde) kindje?
Dolgraag zou ik nog een kindje willen verwelkomen in ons gezin. Maar op dit moment lukt dat niet door mijn klachten. We genieten van ons gezin. En wie weet wat de toekomst brengt.
Jouw dochter is 2 jaar oud. Hoe ga je om met deze levensfase en de daarbij behorende uitdagingen?
Onze dochter is bijna twee. Ze is een heel ondernemend meisje en zoekt ook graag de grenzen op van wat wel -en vooral niet- mag. Dat is best een uitdaging. Op sommige momenten voel ik me net een politieagent als ik steeds maar ‘nee’ zeg en moet waarschuwing. Daarbij is ze ook nog eens ‘Oost Indisch Doof’ dus soms vraag ik me af of het überhaupt zin heeft wat ik zeg. Maar als ze dan na 100 keer herhalen zelf al met haar vingertje zwaait en ‘nee’ roept, weet ik dat er toch een kwartje is gevallen. De kracht van de herhaling dus.
Hoe ga je om met hun verschillende interesses?
Onze kinderen verschillende veel in leeftijd en hebben hele andere interesses. Het voordeel is dat onze jongens oud genoeg zijn om dat goed te begrijpen. Ze vinden het gelukkig ook vaak heel leuk om met hun zusje te spelen. Het zijn echte lieve grote broers. We proberen het af te wisselen: de ene keer doen we iets wat de jongens leuk vinden, de andere keer iets voor onze kleine meid en natuurlijk ook wel eens een activiteit die juist voor papa en mama heel leuk is. Iedereen in ons gezin is even belangrijk.
We splitsen ook nog wel eens op.
Welke regels hanteer je in jouw huis? En welke regels worden het slechtst nageleefd?
Na passief spelen (spelcomputer, boekje lezen of tv kijken) weer even actief spelen: dus lekker naar buiten, met de Lego, tekenen, een spelletje spelen enz. Ze weer even iets laten doen waarbij ze gestimuleerd worden om zelf aan de slag te gaan.
Aan tafel wordt netjes gegeten. Het hoeft niet alsof we bij de koning zitten. Maar we leren de kinderen wel graag tafelmanieren zodat ze ook gezellige gasten bij anderen thuis zijn.
Voor onze dreumes zijn de tafelmanieren nog wat lastiger… Er wil nog al wel eens wat op de grond belanden. Maar we houden hoop dat dat wel goed komt voor ze 18 is.
Hoe zit het avondeten er bij jullie uit?
Sinds de geboorte van onze dochter zijn we bewuster met voeding bezig. We willen graag zelf gezond zijn en ook een goed voorbeeld voor de kinderen zijn. Dus veel variatie, niet te vet, niet iedere dag vlees en veel groenten.
Natuurlijk is er ook wel ruimte voor af en toe eens pannenkoeken of patat. Dat laatste eten we uit de Airfryer dus dat is dan ook weer niet zo ongezond.
We proberen de kinderen verschillende dingen te laten proeven. Als je veel lust, heb je daar de rest van je leven plezier van. We zeggen altijd: er zit een verschil in iets niet zo lekker vinden of echt niet lusten. Niet alles hoeft je favoriete gerecht te zijn.
Hoe ga je om met ongewenst gedrag van je kinderen?
Ik denk dat duidelijkheid heel belangrijk is. Dat kinderen weten waar ze aan toe zijn en wat wel en niet mag. Als onze dreumes iets doet wat niet mag, zeg ik duidelijk nee. Soms leid ik haar af. Op een ander moment geef ik een korte uitleg waarom niet (dan krijg je pijn, dat is vies enz). Het is een beetje afhankelijk van de situatie.
Bij onze tieners gaan we wel meer in gesprek waarom dingen niet mogen. We hopen dat ze het beter leren als ze de reden ook snappen. Bij tieners is de spelcomputer een handig hulpmiddel voor (dreigende) straf.
Wat doe jij als je het hele ouderschap even niet meer trekt?
Even heel hard huilen. Zeker als ik veel pijn heb, kan het me soms teveel worden. Zodra mijn dochter ziet dat ik ga huilen begint ze hard te lachen in de hoop mij weer vrolijk te maken. Dat werkt vaak ook. Ik vind het wel rot dat zij mij dan zo verdrietig ziet. Aan de andere kant mag ze ook leren dat verdriet er ook gewoon mag zijn en dat huilen soms oplucht.
Hoe ga je om met ongevraagd advies?
Meestal gaat het bij mij het ene oor in en het andere oor uit. Ik denk dat het een voordeel kan zijn als je op latere leeftijd moeder wordt, dat je je minder onzeker laat maken door wat anderen vinden.
Natuurlijk krijg ik ook wel eens goed advies hoor. Daar maak ik dan dankbaar gebruik van.
Neem even de ruimte om alle andere moeders een stukje ongevraagd advies mee te geven:
Opgroeien is geen wedstrijd. Stop met vergelijken welk kind het eerste gaat lopen, woordjes zegt of zindelijk is. Ieder kind ontwikkelt in zijn of haar eigen tempo en geniet daar gewoon lekker van.
Ingezonden vraag: Wat in de opvoeding zou je, als je alles over mocht doen, anders doen?
Wat betreft de opvoeding ben ik pas net begonnen en is er nog niet iets wat ik anders had willen doen. Het enige wat ik nu anders zou doen gaat over borstvoeding.
Ik wilde heel graag borstvoeding geven toen ons meisje geboren was. Maar helaas lukte dit niet. Daarom ben ik gaan kolven. Ook dit was niet heel succesvol. Urenlang zat ik te kolven om uiteindelijk nog geen flesje melk per dag bij elkaar te sprokkelen. Lactatiekundigen, fora raadplegen, pillen, poeders, een supersonische duur kolf apparaat: alles probeerde ik. Het leverde geen druppel meer op. Het was enorm pittig, gekkenwerk eigenlijk gewoon. Natuurlijk zeiden mensen in mijn omgeving wel dat ik ook gewoon kon stoppen en helemaal op kunstvoeding over kon gaan, maar ik kon het niet loslaten. Overal hoor en lees je dat moedermelk het allerbeste zou zijn voor je kindje. En als nieuwbakken moeder is dat toch wat je wilt?
Nu ik erop terug kijk sloeg het helemaal nergens op. Wat een baby nodig heeft is een moeder die blij is en goed voor zichzelf zorgt. En niet een moeder die gestresst aan een kolf apparaat vast zit terwijl haar kindje aandacht nodig heeft. Natuurlijk is borstvoeding fantastisch. Maar als dat niet lukt is kunstvoeding ook helemaal top. Ik zou me nooit meer zo laten gek maken. En vooral meer willen genieten van de kraam- en babytijd. Zolang je maar met liefde voedt, dat is het belangrijkste.
Welke vraag zou jij graag willen stellen aan de moeder in de volgende ‘aflevering’?
Hoe hoop je dat jouw kindje later terug kijkt op zijn of haar jeugd?
Wat een topinzending van Johanneke. Ik herken mezelf zeker in een aantal antwoorden en ik hoop dat jij dat ook doet. Wil jij meer lezen van Johanneke, kun je altijd een kijkje nemen op haar eigen blog Johanneke Schrijft.
Moeder zijn volgens… is een wekelijks terugkerende blogserie. Wil je zelf ook meedoen? Dat kan door hier het formulier in te vullen.
