Je krijgt een kind en dan ben je ineens moeder. En er is niemand die je vertelt hoe je dat moet doen. Of nou ja, ongevraagd advies krijg je natuurlijk overal. Hoe dan ook, moeder zijn is iets heel persoonlijks en iedere vrouw doet dat op haar eigen manier. In de blogserie ‘Moeder zijn volgens…’ beantwoorden moeders de vragen van andere moeders. Want hoe doet zij dat hele moeder zijn nou eigenlijk? Vandaag lees je ‘Moeder zijn volgens Nicole’.
Wie ben jij, hoe ziet jouw gezin eruit, wat voor werk doe je en wat doe je het liefst in je vrije tijd?
Mijn naam is Nicole, geboren en getogen in Eindhoven maar nu dolgelukkig wonend in een klein dorp onder deze stad. Ik ben getrouwd in 2013 met Bart en in 2014 werden we verblijd met onze dochter Fay. Drie jaar later in 2017 kwam daar onze zoon Milo bij en zo werd ons gezin “compleet”. Ik heb een eigen bedrijf als insta juf waarbij ik ondernemers help met zichzelf en hun bedrijf zichtbaar maken op Instagram. Zodat ze kunnen groeien en vooral zodat ze verbinding maken met hun doelgroep. Daarnaast is mijn blog Meisje-Eigenwijsje ook deel van mijn bedrijf, of eigenlijk mijn tweede bedrijf. In mijn vrije tijd lees ik graag, spreek ik af met vriendinnen om te borrelen, wandel ik in de natuur, dans en zing ik (in de woonkamer) en kijk ik graag films en series.
Wat vind je het leukst of meest verrassend aan het moeder zijn
Het feit dat het mij dolgelukkig maakt om moeder te zijn is voor mij al erg verrassend. Ik ben geen typisch meisje wat al van jongs af aan moeder wilde worden. Sterker nog ik heb altijd geroepen geen kinderen te willen. Maar het is echt het mooiste wat er is. Hoe elke dag anders is, de liefde die je voelt voor je kinderen, het plezier wat zij je brengen met vooral de kleine dingen in het leven…. Dat maakt het zo leuk en bijzonder.
Ben jij de moeder die je had verwacht te zijn?
Nee dus, aangezien ik dit niet echt zag aankomen. Natuurlijk op een gegeven moment wel want we hebben er bewust voor gekozen. Maar ik had nooit een beeld van mezelf. En als ik al een beeld had dan dacht ik altijd geen goede moeder te zijn. Maar als ik naar mijn kinderen kijk dan weet ik dat ik voor hen de juiste moeder ben. Al vind ik zoiets best moeilijk om te zeggen of toe te geven.
Hoe wist jij dat je ‘klaar’ was voor een tweede (of derde, vierde, vijfde) kindje?
Ik wist het niet. We hebben best veel zorgen gehad met onze oudste doordat zij met een week oud werd opgenomen en op het randje heeft gelegen. Daarna kreeg ze ook nog iets erbij wat doodeng was en dit alles resulteerde in een postnatale depressie bij mij. Op een gegeven moment voelde ik wel dat dit op z’n retour was en ik heb vanaf het begin van het moederschap gezegd dat ik dan graag twee (of drie) kinderen wilde. Omdat ik zelf ook een broertje heb en dat zo ontzettend fijn vind.
Jouw kinderen zijn 7 en 4 jaar oud. Hoe ga je om met deze levensfase en de daarbij behorende uitdagingen?
De fase waar onze dochter (7) in zit heeft zo zijn uitdagingen, denk aan eigen wil, grote mond, dat soort dingen. Maar dat verbleekt bij de fase waar ons zoontje (4) in zit, de kleuterpuberteit. Nee is een woord dat hij niet wil horen want dan wordt hij driftig. Dat vind ik behoorlijk pittig. Gelukkig weten we er steeds beter mee om te gaan en zijn alle geweldige momenten zoveel leuker en beter dat we die driftbuien snel vergeten zijn.
Hoe ga je om met hun verschillende interesses?
Eigenlijk lijken onze kinderen qua interesses best op elkaar. Nog wel. Ons zoontje zit nog op de leeftijd dat alles leuk is. En onze dochter lijkt qua interesses best op mij dus is daar ook vrij makkelijk in.
Welke regels hanteer je in jouw huis? En welke regels worden het slechtst nageleefd?
Echte harde regels hebben we niet echt. Ja dingen zoals geen grote mond en luisteren naar papa en mama (of de oppas etc). We hebben geen regels zoals bord leeg eten dan pas een toetje of dat soort dingen. De enige die ik echt kan bedenken is dat de kinderen pas van tafel mogen als wij het zeggen. Ze mogen ook niet zelf een snoepje pakken maar moeten dit altijd vragen. Dat soort dingen. Die van het ‘van tafel als wij het zeggen’ wordt wel slecht nageleefd. We roepen ze regelmatig terug.
Hoe zit het avondeten er bij jullie uit?
Dat verschilt heel erg. Als mijn man avonddienst heeft en niet thuis eet dan kan het voorkomen dat we in de woonkamer eten. Is mijn man wel thuis dan eten we aan de eettafel achter. We dekken dan (vrij summier) samen de tafel en beginnen pas als iedereen zijn eten heeft. Het is meestal een gezellige boel, met veel geklets.
Hoe ga je om met ongewenst gedrag van je kinderen?
Schreeuwen, gillen, slaan of schoppen tolereren we niet dus dan krijgen ze straf. Doen ze iets anders wat ongewenst is dan spreken we ze aan. Soms zien we dingen door de vingers oftewel dan doen we net alsof we het niet zien omdat we ook niet de hele tijd politie willen spelen. We laten ze zelf ook dingen ‘uitvechten’.
Wat doe jij als je het hele ouderschap even niet meer trekt?
Dan trek ik mezelf terug of ben ik even het huis uit. Het hele ouderschap echt niet meer trekken komt gelukkig niet vaak meer voor. Ik zorg er tegenwoordig veelal voor dat ik het voor ben. Dat ik genoeg zelfcare momenten heb waarin ik kan bijtanken.
Hoe ga je om met ongevraagd advies?
Dat krijg ik eigenlijk maar weinig. En als ik het krijg dan leg ik het lekker naast me neer.
Neem even de ruimte om alle andere moeders een stukje ongevraagd advies mee te geven:
Bedenk jezelf dat je naast moeder ook nog gewoon jezelf bent. Moeder zijn is een van de vele rollen die je hebt, ook al is het een hele belangrijke. Dus je mag gewoon een dagje weg, een nachtje weg of lekker alleen ergens heen. Doe dit dan ook. Ook al denk je dat je dat niet kunt of nodig hebt. Ik ken meerdere moeders die pas na een scheiding beseffen hoe fijn en nodig het is om ook even weg te zijn, iets voor jezelf te doen. En dat is zonde!
Ingezonden vraag: Hoe hoop je dat jouw kindje later terug kijkt op zijn of haar jeugd?
Ik hoop dat wanneer mijn kinderen terugkijken op hun jeugd dat ze dan vooral heel liefdevol terug kijken. Dat ze denken aan hoe fijn het was dat ik als moeder er altijd voor ze was, terwijl ik ook gewoon een goedlopend bedrijf heb. Aan de vele leuke dingen die we samen deden. Zowel als gezin samen, als apart. Dat er specifieke momenten, dagen, vakanties zijn waar ze aan terug denken. Maar bovenal hoop ik dat wanneer ze zelf wellicht ook een vader of moeder zijn ze zeggen “Ik wil het net zo doen als mijn ouders”.
Welke vraag zou jij graag willen stellen aan de moeder in de volgende ‘aflevering’?
Als je helemaal opnieuw mag kiezen om wel of geen moeder te worden. Met alles wat je nu weet en ervaren hebt.. Zou je het dan weer doen of niet?
Elke moeder kijkt er weer anders tegenaan en zo ook Nicole. Wil je meer van haar lezen, kun je een kijkje nemen op haar blog Meisje-Eigenwijsje.
Moeder zijn volgens… is een wekelijks terugkerende blogserie. Wil je zelf ook meedoen? Dat kan door hier het formulier in te vullen.
