Je krijgt een kind en dan ben je ineens moeder. En er is niemand die je vertelt hoe je dat moet doen. Of nou ja, ongevraagd advies krijg je natuurlijk overal. Hoe dan ook, moeder zijn is iets heel persoonlijks en iedere vrouw doet dat op haar eigen manier. In de blogserie ‘Moeder zijn volgens…’ beantwoorden moeders de vragen van andere moeders. Want hoe doet zij dat hele moeder zijn nou eigenlijk? Vandaag lees je ‘Moeder zijn volgens Rosa’.
Wie ben jij, hoe ziet jouw gezin eruit, wat voor werk doe je en wat doe je het liefst in je vrije tijd?
Ik ben Rosa, getrouwd en moeder van een dochter van 9 jaar oud. Momenteel zijn wij bezig met pleegzorg. De bedoeling is dat wij weekend- en vakantiepleegzorg gaan doen. We zijn alle drie heel benieuwd hoe dat gaat lopen! Ik ben jarenlang werkzaam geweest als woonconsulent bij een woningcorporatie, maar ik ben nu op zoek naar een nieuwe uitdaging. Daarnaast ben ik vaak bezig met mijn blog Rosa schrijft. Ik vind het heerlijk om er op uit te gaan met mijn gezin en thuis spelletjes te doen en te bakken met mijn dochter. Ik doe graag aan yoga, wandelen en hardlopen.
Wat vind je het leukst of meest verrassend aan het moeder zijn?
Ik geniet er het meest van om samen met mijn dochter iets te ondernemen. Of dat nu een uitstapje of vakantie is, of samen thuis iets te doen zoals een spelletje. Dat soort momenten vind ik echt heerlijk. Het meest verrassend vind ik toch wel dat je zo enorm veel liefde kunt voelen voor jouw kind. Ook al heb je een dag waarop alles mis loopt of dat het totaal niet goed gaat, die liefde is enorm intens. Ik had van te voren niet verwacht dat ik dat zo enorm zo hebben.
Ben jij de moeder die je had verwacht te zijn?
Voor een gedeelte wel en voor een gedeelte niet. Ik had van te voren zeker verwacht dat ik zou kunnen genieten van het moederschap zo als ik het hierboven omschreef. Aan de andere kant ook niet. Persoonlijk ben ik van nature een rustig en relaxed persoon. Maar ik merk dat ik me als moeder soms erg druk kan maken en zorgen kan maken. Als er iets is op school, of mijn dochter voelt zich niet lekker of er is iets aan de hand, maar kan ik me soms heel veel zorgen maken. Noem mij maar een overbezorgde moeder, maar zo ben ik wel. Ik probeer dit niet te veel aan mijn dochter te laten merken, want ik vind dat Laura ook haar eigen weg moet kunnen gaan en haar eigen ervaringen moet kunnen opdoen.
Hoe wist jij dat je ‘klaar’ was voor een tweede (of derde, vierde, vijfde) kindje?
Toen Laura drie jaar was, wilde we graag voor een tweede kindje gaan. Het leek mij heerlijk om een kleuter op school te hebben en een baby erbij. Helaas is het bij ons niet gelukt om een tweede kindje te krijgen, terwijl we dit wel heel graag wilden. In medische termen noemen ze dit secundaire kinderloosheid. Dit is een lang traject geweest waar ik op mijn blog een driedelige serie over heb geschreven. Na jaren proberen, besloten we een einde te maken aan het medische traject. We wilden een nieuwe fase ingaan zonder dat ons leven steeds in het teken stond van ziekenhuis afspraken en medische behandelingen. Dit vonden wij erg belastend. Toen we die beslissing hadden gemaakt kwam pleegzorg op ons pad. We staan nu op de lijst om gematcht te worden met een pleegkindje. Heel erg spannend hoe dit gaat lopen!
Laura is nu 9 jaar oud. Hoe ga je om met deze levensfase en de daarbij behorende uitdagingen?
Mijn dochter is nu 9 jaar oud en eigenlijk vind ik dit een hele fijne fase omdat ze al behoorlijk zelfstandig is. Wat ik soms erg moeilijk vind is om haar los te laten en haar eigen ervaringen te laten opdoen. Toen ze voor de eerste keer alleen ging buiten spelen vond ik dit enorm spannend. En zo zijn er meerdere dingen die ik lastig vind, maar voor alles is een eerste keer. Op zo’n moment moet ik echt even een knop omzetten en haar het vertrouwen geven dat ze zelfstandig genoeg is om de juiste dingen te doen en de juiste beslissingen te maken voor zich zelf.
Hoe ga je om met hun verschillende interesses?
Omdat Laura enig kind is, hoeft ze geen rekening te houden met een broertje of zusje. We bespreken uitjes soms samen met zijn drieën. We nemen haar ook gewoon mee naar bijvoorbeeld een museum of een wandeling, ook als ze daar niet zo’n zin in heeft. We proberen daar een mooie balans in te vinden. En meestal vindt ze het uiteindelijk toch leuk!
Welke regels hanteer je in jouw huis? En welke regels worden het slechtst nageleefd?
Ik moet zeggen dat wij niet hele strenge regels hebben. Laura mag best veel vind ik. Er zijn wel een paar regels die wij streng hanteren. We willen dat ze op tijd naar bed gaat en aan tafel blijft zitten tijdens het eten. Dat vindt ze soms lastig, maar daar willen wij niet te vaak van afwijken. Daarnaast proberen we niet te veel sociale afspraken in te plannen zodat ze ook voldoende rust krijgt.
Hoe zit het avondeten er bij jullie uit?
Wij eten altijd met zijn drieën aan tafel. Ik maak altijd een weekmenu en vraag ik ook aan mijn man en dochter wat zij willen eten die week. Zo hebben we altijd wel een mix van maaltijden die we alle drie lekker vinden.
Hoe ga je om met ongewenst gedrag van je kinderen?
Als Laura ongewenst gedrag laat zien, dan spreken we haar daar op aan. We proberen het met haar uit te praten, ook al is ze misschien boos of verdrietig. Straffen doen we eigenlijk nooit. De reden waarom niet, is omdat we hebben gemerkt dat het bij haar nauwelijks effect heeft.
Hoe is het contact met je schoonfamilie?
Ik heb gelukkig een hele leuke schoonfamilie dus kan je helaas geen slechte verhalen vertellen.
Wat doe jij als je het hele ouderschap even niet meer trekt?
Bij mij helpt het goed als ik er even door heen zit om even naar buiten te gaan en een stukje te wandelen. Even uit de situatie en even rust pakken. Daardoor laad ik altijd weer een beetje op.
Hoe ga je om met ongevraagd advies?
Het ligt er bij mij aan wie het zegt. Als het iemand is met wie ik een goede band heb, dan denk ik er over na en praat ik er over. Maar als het echt bedoeld is als iets dwingends, dan kan ik er erg slecht tegen. Op zo’n moment luister ik er wel naar, maar doen er niets mee. Soms reageer ik er op door er iets van te zeggen.
Neem even de ruimte om alle andere moeders een stukje ongevraagd advies mee te geven:
Omdat ik er zelf erg slecht tegen kan, doen ik het zelf eigenlijk nooit. Maar als ik een advies mag geven: neem de uitgebreid tijd voor het avondritueel. Doe samen voor het slapen gaan even een kort spelletje of iets anders rustigs met jouw kind. Of kijk samen het jeugdjournaal. Zodat je echt samen even een moment hebt. Lees jouw kind voor of laat jouw kind jou voorlezen en ga even samen op bed liggen. Zo’n avondritueel is bij ons vast onderdeel van de dag en is echt een onderdeel van ons dagritme geworden.
Ingezonden vraag: Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?
Om de vraag te beantwoorden, kan ik niet zeggen dat er een specifiek advies is dat me echt is bijgebleven. Wat wel vaker door verschillende personen tegen mij is gezegd, is dat ik mijn moedergevoel moet volgen. En dat is iets dat ik nog steeds dagelijks doe bij allerlei dingen. Jouw moedergevoel is toch vaak hetgeen dat klopt, dus daar wil ik toch echt naar luisteren.
Welke vraag zou jij graag willen stellen aan de moeder in de volgende ‘aflevering’?
Hoe zou je graag willen dat jouw kind later terug kijkt op zijn of haar jeugd?
Bedankt voor jouw inzending Rosa! Ik vind het altijd zo leuk om te zien dat jij de rust zelve bent, of in ieder geval zo over komt terwijl je dus zelf aangeeft dat je best wel overbezorgd bent. Ik krijg bij jou altijd het gevoel dat je alles goed beredeneert en daarna alles onder controle hebt, dus steek dat compliment maar in je zak!
Moeder zijn volgens… is een wekelijks terugkerende blogserie. Wil je zelf ook meedoen? Dat kan door hier het formulier in te vullen.
