We willlen het niet maar het gebeurt mij in ieder geval met regelmaat. Ik verlies de controle en ik ga volledig uit mijn stekker. Tegen de Vent, tegen de Peuter of tegen de honden. Maakt me niet uit wie het is, degene die de laatste druppel is die de emmer doet overlopen krijgt de volle laag. Soms geheel terecht, soms iets minder maar hé, niemand is perfect. Daarom 10x waarom je compleet uit je stekker kan gaan.

1. Moederschap is lastig

Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar ik vind het moederschap bij tijd en wijlen gewoon enorm lastig. Ik hou zielsveel van mijn meiden maar soms vind ik het ook maar onhandig. De tijd verdelen tussen die twee, zin maken om voor de 1000e keer Paw Patrol memory te spelen, geen fatsoenlijk gesprek kunnen voeren zonder 100x te worden onderbroken. Laten we zeggen, als ze 18 zijn heb ik het wel onder de knie. Maar tot die tijd genoeg om over uit je stekker te gaan.

2. Weinig eigen tijd

Als ik ergens tegenaan loop is het dat ik echt belachelijk weinig tijd voor mezelf heb. Ik wil ook gewoon wel eens lekker in mijn eentje op de bank liggen, of gaan shoppen zonder baby en peuter om me heen. Of gewoon een blog typen zonder 10 keer te moeten opstaan om drinken te pakken/cracker te smeren/luier te verschonen. Nu ben ik gelukkig al weer wat meer dingen voor mezelf aan het doen maar het gebrek aan eigen tijd is echt iets wat me heel gefrustreerd kan maken.

3. Altijd mensen om je heen

Ik sta bekend om mijn uitspraak ‘Ga uit mijn aura’. Misschien zegt dat wel genoeg. Ik kan echt genieten van groepen mensen om me heen, avondjes uit en sta graag op het podium maar aan de andere kant hang ik het liefst op de bank, heb ik thuis nooit de muziek aan staan en geniet ik van rust en stilte. En dat heb ik echt nodig. En als ik dat niet krijg omdat mensen maar aan je blijven trekken en iets van je nodig hebben, tsja..

4. Je hebt niet lekker geslapen en dus prikkelbaarder

Elke moeder herkent dit. Je ben te laat naar bed gegaan of je kids hebben je wakker gehouden, het was volle maan of gewoon bloedheet in je slaapkamer. Ik kan je zeggen, mijn lontje is dan bij voorbaat al minuscuul. Dan hoeft er ook maar echt iets heel kleins niet naar mijn zin te gaan of ik ontplof.

5. Kinderen zeiken om niets

‘Ik wil drinken. Nee ik wil geen water, ik wil sapje. Ik wil een koekje. Ik wil kleien. Ik wil over de bank springen en me te pletter vallen. Ik wil jengelen om niks.’ ARGHHHH. Haal. Me. Hier. Weg. Op de dagen dat de meiden echt over alles komen piepen en zeuren ben ik écht niet te harden. En dan krijgt De Vent dus appjes dat hij écht op tijd thuis moet zijn, want ik trek het niet.

6. Omdat je het al 10 keer vriendelijk hebt gevraagd

En al vraag ik het 10 keer aardig, waarom wordt er dan pas geluisterd als ik sta te schreeuwen? Mijn peuter heeft er echt een handje van hoor. Om dan vervolgens te zeggen dat ik niet zo hard mag praten. Dat dat niet lief is en heel stout. Olie op het vuur dus, en ik ga van 0 naar 100 in 0.5 seconden. Uit je stekker to the max!

7. Omdat je je zorgen maakt om dingen waar jij blijkbaar de enige zich zorgen om maakt

Ergens op tijd zijn? Waarom? ‘Maak je toch niet zo druk’. Alleen maak ik me wél druk. Om het feit dat ik altijd alle spullen moet klaarleggen, ik de tassen niet moet vergeten. Ik ervoor moet zorgen dat de kinderen alles hebben wat ze nodig hebben. Omdat ik het wel belangrijk vind dat het huis een soort van opgeruimd is als we visite of oppas krijgen. Het zijn blijkbaar dingen waar ik me alleen zorgen over maak en daar kan ik slecht tegen.

8. Als het eten mislukt

Blijf echt maar uit mijn buurt als je merkt dat het in de keuken niet zo gaat zoals ik het wil. Ik doe zo goed als dagelijks mijn best om mijn gezin een (semi) gezonde maaltijd voor te schotelen maar dat gaan niet altijd zonder slag of stoot. Zoals laatst die keer dat ik zelf roti ging maken volgens het recept van Francesca. Ik stond me een partij uit mijn stekker te gaan doen het platrollen van de roti’s niet lukte en alles er steeds uit kwam zetten. Frustratie alom. Hoewel ik dan wel weer moet toegeven dat het uiteindelijk heerlijk heeft gesmaakt, dat het niet gaat zoals het hoort, gaat er dan bij mij niet in.

9. Het huis blijft een puinzooi ondanks het constante opruimen

Soms heb ik het idee dat ik maar blijf opruimen. En als ik m’n kont keer, het gewoon weer een zooitje is. Dat is natuurlijk inherent aan het hebben van kinderen en drie honden in huis. Maar eerlijk? Ik word er gek van! Nu ben ik absoluut niet de persoon voor zo’n overgestyled huis zoals in de VT Wonen enzo maar ik hou er toch wel van als ik niet overal troepjes zie liggen die gewoon een vaste plek hebben. Ik probeer altijd dingen die ik gebruik gelijk weer op de goede plaats terug te leggen. En dan probeer ik De Vent ook aan te leren, evenals de Peuter. Laten we zeggen dat het een work in progress is.

10. Omdat je gewoon altijd teveel balletjes hoog wil houden

En natuurlijk de valkuil van iedere vrouw: je wilt gewoon te veel. En dat herken ik hoor. Ik wil een goede mama zijn, ik wil een goede juf zijn, een goede collega, een goede vriendin, een goede buurvrouw, een goede zangeres, een goede saxofonist, een goede hondenbaas, een goed figuur hebben, een opgeruimd huis, er leuk uit zien, het huishouden op orde hebben… je snapt het punt denk ik wel hè?

En komen al deze dingen bij elkaar? Dan is het emmertje vol. En laten we zeggen dat met mijn temperament het niet blijft bij een plonsje water maar we gelijk een complete tsunami hebben.

Waardoor kun jij uit je stekker gaan?

Vind je de quotes zoals bovenaan dit artikel ook zo leuk? Volg dan de Mamagisch Facebookpagina. Daar vind je ze allemaal terug!

Deel op Facebook