Vanmorgen had ik een afspraak bij de praktijkondersteuner. Sinds het voorjaar kom ik daar zo eens in de maand om te ventileren en te werken aan mijn problemen omtrent de burn-out. Voorheen keek ik eigenlijk altijd uit naar deze gesprekken. Ik heb het namelijk als heel waardevol beschouwd om iedere maanden even mijn problemen en gedachten van me af te kunnen praten bij iemand die niet zo dicht bij me staat en die met me meedenkt om mijn problemen te adresseren. Maar gisteravond baalde ik eigenlijk wel dat ik deze afspraak had staan. Ik heb eigenlijk niet zo veel meer te bespreken. Ik voel me zó goed!
Het was heftig
De burn-out is heel heftig geweest. Ik heb me zo vermoeid en incapabel gevoeld, alsof alles wat ik deed verkeerd ging of niet relevant was. En dat wat zwaar! Niet alleen voor mezelf, maar ook voor de rest van het gezin. Ik was niet altijd even leuk, lief of gezellig. Ik was voornamelijk moe, chagrijnig en kortaf. En wat heb ik me daar rot over gevoeld! Iedere keer weer lelijk doen als eerste reactie, terwijl ik het echt niet altijd zo lelijk bedoelde. Gelukkig weet Sebas wel beter dan alles te geloven wat ik zeg of roep. En is hij ook prima in staat om me even op mijn nummer te zetten. En dat had ik ook nodig! Het was goed dat ik voornamelijk met mezelf bezig was. Maar om ook weer vooruit te komen, moet dat wel graag op een leuke manier.
Ik voel me fitter en heb meer energie
Toen ik voor mijn gevoel de ergste periode door was, zo na de zomervakantie, vond ik dat het tijd werd om mezelf aan te pakken. Het eerste helft van dit jaar waren alle gezonde gewoontes wel verdwenen en bleek er een koekjes-etend, bankhangend hormonaal monster over. Eind september heb ik het roer omgegooid: Ik begon aan een dieet en werd ambassadeur van 100% Yoga. Vooral het dieet heeft me enorm geholpen. Inmiddels ben ik zo’n 13 kilo minder zwaar en ik merk dat ik veel minder behoefte heb aan zoetigheid of lekkers. Mijn bloedsuikerspiegel is veel stabieler en daardoor voel ik me een stuk fitter.
De yoga helpt me om mijn flexibiliteit weer terug te krijgen maar ook om bewust tijd voor mezelf te nemen. Ik doe niet alleen mee aan de lessen. Tussendoor doe ik een ontspanningsoefening of ik luister na een druk moment even naar een meditatie. Zonder helemaal zweverig te worden, want zo ben ik helemaal niet. Het is voor mij een moment dat ik bewust op de rem trap. Ik moet stil staan of zitten, me te focussen op wat ik hoor en te focussen op wat ik in mijn lijf voel. Een hele goede oefening voor iemand die gewend was om maar net zo lang door te trappen tot ik letterlijk omviel.
Mooie plannen
Daarnaast ben ik hele mooie plannen aan het maken voor deze blog. Ik wil het hier namelijk een tikkeltje serieuzer gaan aanpakken. De komende 3 maanden wil ik de tijd nemen om mijn site te optimaliseren. En als ik even een schop onder mijn kont krijg, de site in de schrijven bij de KVK als bedrijf en proberen er echt werk van te maken. Ik geniet van het schrijven, van de interactie op bijvoorbeeld Instagram en het werken met en voor andere bedrijven en sites. En het allermooiste is: ik kan precies doen wat ik wil. Ik hoef geen opdrachten aan te nemen waar ik niet mee heb. Ik loop al best een tijd rond met dit idee en ik voel dat dit nu gewoon het moment is. Het gevoel is goed, de flow is lekker, nu gaat het gebeuren!
Ik voel me zó goed!
Het afgelopen jaar was heftig en het ging echt met ups en downs maar zoals wordt gezegd moet je eerst op je bek gaan voordat je weer verder kunt en na de regen komt de zon. En hoewel het op het moment dat ik dit nu zit te typen hartstikke mistig, grijs en koud is, schijnt voor mij de zon weer. Ik voel me super en ik denk dat dit vooral komt omdat ik voor mezelf een aantal beslissingen heb genomen en knopen heb doorgehakt. Ik zorg beter voor mezelf door bewust te kiezen voor dingen die me gelukkig maken. Ik wil mijn energie besteden aan dingen die me wat brengen en me niet meer laten verleiden door dingen die alleen maar energie kosten.
Wat een inzicht zeg, zo aan het eind van het jaar. Maar het is goed. Ik heb er hard voor gewerkt, ik ben er trots op. Het was heftig maar ik ben er sterker en vooral wijzer uitgekomen. En hoewel ik natuurlijk nog niet helemaal ‘genezen’ ben, en ik ook misschien echt nog wel een keer op mijn bek ga, zit ik wel vol energie om nieuwe wegen in te slaan en mezelf het geluk te gunnen!
