Persoonlijke update: burn-out, afvallen en online actief

Toen ik afgelopen week aan mijn volgers op Instagram vroeg wat ze hier op Mamagisch graag wilden lezen, werd er ook gevraagd om wat vaker een persoonlijke update. “Gewoon, hoe het nu met je gaat, de ups en downs”. Nu ben ik niet iemand die hier wekelijks haar eigen dagboekje bij wil houden, gewoon omdat ik denk dat ik zeker nu gewoon maar weinig beleef, maar zo af even een update over hoe het gaat is natuurlijk een prima alternatief. Dus vandaag vertel ik jullie over mijn burn-out, mijn afvalpoging #93101 en mijn lol in het online bezig zijn.

Burn-out

Net zoals vele anderen zit ik al sinds half maart thuis. Ik werk als juf in het basisonderwijs en het weekend dat ik me ziek meldde, werd bekend dat de scholen dicht zouden gaan. Op dat moment had ik al voor de komende week een pakket werk klaar gezet voor de kids om aan te werken, voor als ze bijvoorbeeld verdeeld over de andere klassen of naar huis gestuurd zouden worden. Het haalde druk van de ketel bij mij en mijn collega’s, maar ondanks dat ik me eigenlijk had ziekgemeld, werd er onuitgesproken van me verwacht dat ik nu ook alle zeilen zou bijzetten.

Dat heb ik van maart tot en met mei gedaan. En echt niet maar die 17 uur die ik op contract werk. En daarover hoor je me echt niet klagen, want ik heb gedaan wat er nodig was voor de kids uit mijn klas. Alleen heb ik zelf niet ingezien dat ik mezelf daarmee alleen maar verder het zwarte gat in trok. Toen na de meivakantie de scholen weer open gingen, bleef ik thuiswerken. Mede door mijn heftige longklachten wilde ik geen onnodig risico lopen. Ik heb tot de zomervakantie de kiezen op elkaar gezet en op de achtergrond het schooljaar afgemaakt. Iedereen verklaarde me voor gek maar dit had ik nodig om dit schooljaar af te sluiten.

Maar in de zomervakantie was het naar. De rust waar ik zo naar verlangde kwam maar niet. Met twee jonge kinderen kom je gewoon niet toe aan rust. Ik was blij dat Sebas op een gegeven moment ook vakantie had. Ik sprak met de bedrijfsarts en we waren het er over eens dat het nieuwe schooljaar weer starten geen goed idee zou zijn. Een zo zijn we aangekomen in de huidige situatie.

Gaat het al beter?

Natuurlijk wordt er ieder gesprek dat ik met wie dan ook heb gevraagd hoe het nu met me gaat. Drie weken geleden leek het eigenlijk wel weer de goede kant op te gaan. Mijn longklachten zijn minder en dat merk ik ook. Ik had er een goed gevoel over. Echter had ik afgelopen week iedere dag iets op de agenda staan. Een gesprek met de bedrijfsarts, met mijn werkgever en de praktijkondersteuner. Maar het lange wachten op de monteur van de Slimme Meter en de lange vrijdag met Pippa brengen en halen hakte er enorm in. Ik had het hele weekend knallende koppijn en de afgelopen dagen voel ik mijn rug, schouders en nek direct op spanning komen als er iets is. Geen goed teken. Mijn fysiek gaat dus vooruit maar mentaal gezien zit die burn-out me echt nog enorm in de weg.

Afvallen

Dat deze vervelende periode van invloed is geweest op mijn fysieke gesteldheid is wel duidelijk. En de kilo’s die ik vorig jaar september en oktober was afgevallen, zaten er nu weer aan. En nog een paar extra ook. Ik ben in september dus ook weer gestart met het werken aan mezelf. In het verleden heb ik hele goede ervaringen gehad met het Dukan dieet. Dit dieet bestaat uit 4 fases, en de basis van het dieet is het eten van zuivere eiwitten. Nu zit dat in heel veel dingen die ik gewoon lekker vind maar ik hb ook echt wel mijn moeilijke momenten. Want geen rijst, friet of pasta bij het avondeten of witte puntjes en croissantjes in het weekend.

Wat me wel heel makkelijk af gaat is het niet meer snaaien in de avonden. De laatste maanden ging er iedere dag wel een pak koekjes of zakje ander lekkers op terwijl we tv keken op de bank. Niet echt een goede gewoonte. Ik ben nu bijna een maand bezig en inmiddels al ruim 7 kilo kwijt. Ik heb niet echt een eind doel, maar ik wil kijken hoe ver ik kan komen. Voor nu zit ik nog steeds in de 2e fase van het dieet waarbij ik afgewisseld eiwitten en groenten mag eten. En gelukkig kan ik daarmee voldoende variëren.

Wat ik nu met mezelf heb afgesproken is dat ik in ieder geval tot begin december door ga met de 2e fase en hoop ik daarmee minimaal 10 kilo kwijt te raken. Dan ga ik voor de decembermaand over naar de 3e fase, waarin je geleidelijk steeds weer meer dingen mag eten en ook twee keer per week een ‘feestmaal’ mag. Dat is met de feestdagen en de verjaardagen van de meiden wel een goed plan. Na Pippa’s verjaardag wil ik weer terug naar een korte 1e fase en daarna weer de 2e fase, om mogelijk nog zo’n 10 kilo eraf te krijgen.

Laten we het erop houden dat het een streven is. En dat ik het volhoud zolang het gaat. Maar ook dat het soms ook wel eens niet goed gaat. We krijgen bijvoorbeeld dit weekend eters. We maken tapas. En daar ga ik gewoon ontzettend van genieten. En de volgende dag gewoon weer aan de bak. Van één avondje lekker eten kom ik heus niet gelijk weer 5 kilo aan en is heus niet mijn hele dieet verpest!

En nu?

Nadat ik afgelopen dinsdag het gesprek had met mijn werkgever en iemand van personeelszaken ben ik wel opgelucht. Blij dat ik wat zaken heb uitgesproken en dat niet meer langer voor me hoef te houden. Gelukkig waren zij beiden erg begripvol en hebben we afgesproken na de herfstvakantie weer verder te praten en kijken wat de volgende stappen kunnen zijn.

Maar ook voor mijn nek en schouders ga ik op zoek naar verbetering. Door de praktijkondersteuner ben ik doorverwezen naar een fysiotherapeut die gespecialiseerd is in overspannings- en burn-out klachten. Dus echt de fysieke klachten die je krijgt van de aldoor aanwezige spanning. Daar mag ik komende maandag voor het eerst heen.

Zo, dat is nog eens een heel verhaal geworden! Heb je vragen, stel ze dan gerust in de reacties, haha. Mijn lol en ontspanning vind ik nu namelijk echt in het online actief zijn. Ik heb mijn blog echt weer een schot onder de kont gegeven en been trots op de nieuwe wekelijkste rubriek Verhaal op Vrijdag waarin ik andere vrouwen hun eigen verhaal laat vertellen. Ik vind het zó leuk om daar mee bezig te zijn. Ook na een toffe challenge ben ik op Instagram weer enorm in volgersaantallen gegroeid. Het doel om voor het eind van dit jaar 1000 volgers te hebben komt steeds dichterbij. Heel tof! Het geeft me energie om zo lekker te schrijven, te redigeren en gezellig te kletsen met iedereen.

Nou, ik hoop dat je het leuk, of nou ja leuk, interessant vond om weer eens een persoonlijke update te lezen. Ik zou het leuk vinden als je even een reactie achterlaat als je het hebt gelezen, al is het maar een hartje.