Je krijgt een kind en dan ben je ineens moeder. En er is niemand die je vertelt hoe je dat moet doen. Of nou ja, ongevraagd advies krijg je natuurlijk overal. Hoe dan ook, moeder zijn is iets heel persoonlijks en iedere vrouw doet dat op haar eigen manier. In de blogserie ‘Moeder zijn volgens…’ beantwoorden moeders de vragen van andere moeders. Want hoe doet zij dat hele moeder zijn nou eigenlijk? Vandaag lees je ‘Moeder zijn volgens Mirjam’.

Wie ben jij, hoe ziet jouw gezin eruit, wat voor werk doe je en wat doe je het liefst in je vrije tijd?

Mijn naam is Mirjam Hart. Ik woon samen met Bram, onze kinderen Noah (15), Eli (6) en Filou (4) en onze twee katten: Bas en Gijs. Ik blog op eengoedverhaal.nu over duurzaam wonen en leven. In mijn vrije tijd gaan we graag op stap in eigen land en kun je mij bijna altijd met een camera om mijn nek vinden. 

Wat vind je het leukst of meest verrassend aan het moeder zijn?

Van jongs af aan riep ik al dat ik moeder wilde worden. Het maakt me ongelofelijk trots dat ik drie prachtige kinderen op de wereld heb mogen zetten. De onvoorwaardelijke liefde overvalt me soms nog steeds. Ik vind het ontzettend leuk om mijn kinderen dingen te leren en het is ook weer leuk om af en toe nog iets van hen te leren. De wereld door kinderogen is altijd magisch. 

Ben jij de moeder die je had verwacht te zijn?

Ik vind het ouderschap best zwaar. Vooral omdat ik de lat hoog leg en ik vooral wil dat mijn kinderen niets te kort komen. Daarom lees ik steeds vaker boeken over opvoeding om daar wat tips en houvast uit te halen. Ik had niet verwacht dat ik zo’n strenge moeder zou zijn, aangezien ik vroeger altijd riep dat ik mijn ouders veeeel te streng vond. Nu snap ik wel waarom. 

Hoe wist jij dat je ‘klaar’ was voor een tweede (of derde, vierde, vijfde) kindje?

Mijn oudste was een “cadeautje” en vroeg al heel lang om een broertje of zusje. Ik wilde ook graag een groot gezin, dus toen Bram in the picture kwam en al snel aangaf een kinderwens te hebben, was die keuze al snel gemaakt. Onze twee kleintjes schelen bijna 2,5 jaar. Precies hetzelfde leeftijdsverschil als mijn vriend heeft met zijn oudere zus. Omdat hij dat altijd als erg fijn heeft ervaren, wilde hij al vrij snel een derde kindje. Ik vond het gevoelsmatig best snel, maar ik ben wel blij dat we er uiteindelijk voor gegaan zijn en dat het ook gelukt is om zo kort op elkaar de laatste twee te krijgen. Ze zijn dol op elkaar en spelen veel samen. Ze delen zelfs een slaapkamer.

Jouw kinderen verschillen nogal in leeftijd. Hoe ga je om met deze verschillende levensfases en de daarbij behorende uitdagingen?

Ik vind het jammer dat de babytijd zo snel voorbij is, want ik vind het heerlijk om uren te “koetelen” met de kleintjes. Gelukkig houden ze alledrie nog van knuffelen, dus kom ik niets te kort. En iedere leeftijd heeft weer iets bijzonders. De jongste is net naar school en lijkt met de dag wijzer te worden. Eli zit in groep 3 en heeft het lezen en schrijven helemaal ontdekt. Zo grappig om te zien. Onze oudste is een echte puber en dat vind ik best een uitdaging. Opnieuw regels en grenzen stellen vind ik best een dingetje. Maar als ik soms verhalen om mij heen hoor, gaat het hier nog best goed. Wij vinden vooral communicatie erg belangrijk en maken alles bespreekbaar. 

Hoe ga je om met hun verschillende interesses? 

Eli en Filou vinden veel dezelfde dingen leuk. Noah is natuurlijk al wat ouder en vindt het niet altijd meer leuk om een hele dag met ons op stap te gaan. Hij hoeft niet altijd meer mee. Soms willen we wel graag met het hele gezin iets ondernemen en dan proberen we het altijd voor iedereen leuk te maken. Ergens wat lekkers eten vindt iedereen gezellig. En Noah mag vaak voorin zitten en de muziek uitzoeken onderweg. 

Welke regels hanteer je in jouw huis? En welke regels worden het slechtst nageleefd?

De belangrijkste regel is dat we gewoon met elkaar praten. Ruzies moeten snel worden uitgepraat bijvoorbeeld. Onze kinderen hebben geen vaste klussen in huis, maar we verwachten wel dat iedereen af en toe helpt. Met opruimen bijvoorbeeld of met de tafel dekken. De regel ‘eerst opruimen waar je mee bezig bent voor je met iets nieuws begint’ moet ik nog regelmatig herhalen, want dat vergeten ze voor het gemak snel.

Hoe zit het avondeten er bij jullie uit? 

We zitten altijd samen aan de eettafel en we houden van lang tafelen. Meestal zetten we de pannen op tafel en mag iedereen zelf opscheppen. We bespreken de dag en soms doen we een ‘Vraag van Vandaag’ ( kaartenset met leuke gespreksstarters voor kinderen). We proberen regelmatig een nieuw (vegan) gerecht en de kinderen moeten gewoon eten wat de pot schaft. Gelukkig zijn het allemaal geen moeilijke eters. 

Hoe ga je om met ongewenst gedrag van je kinderen? 

Meestal spreek ik mijn kinderen er direct op aan als ik iets zie of hoor wat mij niet aanstaat. Als ik het nodig vind, bespreken we het op een later moment nog wat uitgebreider. Maar vaak genoeg hoef ik ook niets te zeggen en is een strenge blik al voldoende. 

Hoe is het contact met je schoonfamilie?

Mijn schoonvader heeft lang op de kleintjes gepast toen ik nog niet vanuit huis werkte. Mijn schoonouders hebben dus best een speciale band met de kleintjes. We lopen de deur niet bij elkaar plat, maar we spreken regelmatig af om samen te wandelen of een hapje te eten. En de kinderen mogen daar ook nog weleens logeren.

Wat doe jij als je het hele ouderschap even niet meer trekt?

Ik ben best snel overprikkeld. Vorig jaar was een pittig jaar en toen kon ik weinig hebben. Sindsdien weet ik dat ik me af en toe even kan terugtrekken als het mij teveel wordt en dan neemt mijn vriend het over als hij thuis is. Dan laten de kinderen mij gewoon even met rust en ga ik bijvoorbeeld even op bed zitten met een boek of iets dergelijks. Ik heb gelukkig ook vriendinnen waar ik mijn hart bij kan luchten. 

Hoe ga je om met ongevraagd advies?

Ik bedank vriendelijk en ga toch mijn eigen gang 🙂

Neem even de ruimte om alle andere moeders een stukje ongevraagd advies mee te geven:

Onlangs las ik in een boek genaamd ‘Empowering ouderschap’ het volgende: “Onze kinderen zijn niet ons visitekaartje”. Kortom: we hoeven ons niet alleen succesvol te voelen als onze kinderen zich voorbeeldig gedragen. Ze zijn hun eigen persoontjes en mogen zelf fouten maken, zonder dat wij dat als een persoonlijk falen zien. Niets hoeft perfect te zijn. dat hoeven we niet van onszelf te verwachten en ook niet van onze kinderen. 

Ingezonden vraag: Wat zijn de dingen die je je in het moederschap anders had voorgesteld en nu niet zo gaan?

Omdat ik de eerste keer ongepland zwanger werd, had ik eigenlijk nog weinig verwachtingen bij het moederschap. Wel weet ik nog dat het gevoel van verliefdheid op je kind mij echt overviel.

Ook was ik best onzeker en kan ik na drie kinderen nog steeds denken: ‘Wat ben ik nu eigenlijk aan het doen?”. 

Mijn leven is behoorlijk anders dan toen ik nog geen gezin had. Ik dacht altijd dat ik lekker zou blijven doorfeesten, maar ik merk dat ik nu echt mijn gezin op 1 zet. Mijn sociale leven is daardoor wel echt anders en mijn vroegere ik zou mezelf nu misschien maar saai vinden. Maar ik vind het heerlijk zo en wil met volle teugen genieten van ons gezin.

Welke vraag zou jij graag willen stellen aan de moeder in de volgende ‘aflevering’?

Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?


Bedankt voor jouw inzending Mirjam! Wat leuk om te lezen hoe jij het aanpakt en jouw ongevraagde advies is er echt wel eentje om over na te denken. Wil je meer weten over Mirjam en hoe zij het leven een stukje duurzamer aanpakt? Zeker een volgtipje op Instagram!

Moeder zijn volgens… is een wekelijks terugkerende blogserie. Wil je zelf ook meedoen? Dat kan door hier het formulier in te vullen.