Het voorjaar komt er weer aan en dat is altijd het moment dat ik stiekem een beetje jaloers word. ‘Jaloers? Waarop dan?’, hoor ik je denken. Niet op het groene gras, of de bloemetjes die weer omhoogkomen maar op iets heel anders. Op die ronkende machines die allemaal weer uit de winterstalling zijn gekomen. Ik zou er wel wat voor over hebben om ook weer op de motor te stappen!

Rijd jij motor dan?

Ook weer op de motor? Jazeker. Ik heb mijn motorrijbewijs al sinds mijn negentiende. En daar heb ik nog wel heel wat gesteggel met mijn ouders over gehad. Mijn ouders waren er namelijk pertinent op tegen. Een meisje op de motor, of nee, motorrijden in het algemeen, dat is toch hartstikke gevaarlijk? Het kostte me ook wel heel wat overredingskracht om het rond te krijgen. Uiteindelijk is het gelukt en ging ik richting de rijschool voor een proefles. Met de woorden van mijn vader nog in mijn oren: ‘Doe je een sjaal om, het is koud!’

Anderzijds was er iemand die uit elkaar klapte van trots toen ik mijn rijbewijs haalde: mijn Oma! Oh, wat was ze er trots op. Haar kleindochter die net als Opa en al haar zoons op de motor stapte. Je had haar moeten zien glunderen toen ik voor het eerst op de motor naar Heemskerk kwam en bij haar appartement stond. Ik denk dat ze tegen elke buurvrouw wel drie keer heeft gezegd dat dat háár kleindochter was!

Lekker touren met vrienden

In de periode dat ik net mijn rijbewijs haalde, was ik heel actief op een motorforum op internet. Daar leerde ik een groep leuke mensen kennen waar ik regelmatig mee afsprak om een ritje te maken. De foto boven deze blog is bijvoorbeeld gemaakt bij een mega-meeting in Veenendaal. Ik denk dat er daar wel 1000 motoren bij elkaar kwamen, zo gaaf! Uiteindelijk ben ik met deze vriendengroep weekendjes weg geweest naar de Eiffel, Luxemburg en de Ardennen. Dat was echt een hele toffe periode. Op locatie aankomen en op dat moment bedenken dat je niet met de auto boodschappen kunt doen, dus dat het kratje bier voor de gasten met een spanbandje achterop werd vastgebonden. Dat waren nog eens tijden, haha.

Altijd veilig op weg

Als er één ding is wat ik heb geleerd van het motorrijden is dat je je eigen veiligheid in handen hebt. Je moet veel meer anticiperen op wat je medeweggebruikers gaan doen en zorgen dat je altijd ergens vóór bent. Zorgen dat jij als kleintje op de motor niet tussen een groepje vrachtwagens terecht komt en vooral je eigen plekje op de weg moet opeisen. Daarnaast heb je je veiligheid een stukje in handen door goede motorkleding te dragen. Natuurlijk draag je altijd een helm, want dat is bij de wet verplicht. Maar wist je dat beschermende kleding op de motor dat dus niet is? Eigenlijk echt belachelijk. Beschermende kleding kan letterlijk je huid redden bij een valpartij.

‘Dan moet je gewoon zorgen dat je niet valt!’, hoor je dan nog wel eens. Nou geloof me, het ongeluk zit in een klein hoekje. Zelf ben ik twee keer op zeer knullige manier omgekukeld en was ik blij dat ik mijn motorhandschoenen aan had. Ik ging dus niet eens hard maar was wel flink beurs, dus stel je voor hoe het zou zijn geweest als ik niet in vol ornaat op mijn motor had gezeten?

Ik ben uit gauwigheid een keer op mijn motor gestapt met mijn gympen aan en ik zeg je eerlijk: ik had op de hoek van de straat al spijt. Gympen zijn zacht en flexibel, dus dat zit helemaal niet lekker op een voetsteuntje en schakelen, wat je met je voet moet doen, gaat met een zachte schoen voor geen meter. De volgende keer gingen dus mijn motorlaarzen weer aan.

Misschien toch weer op de motor stappen?

Ik ben gestopt met rijden toen ik zwanger werd van Pippa en ben sindsdien eigenlijk niet meer opgestapt. Mijn motor verkocht ik aan een goede vriend. Maar ieder jaar, als het zonnetje weer voor het eerst begint te schijnen en de wegen vollopen met ronkende machines, krijg ik toch weer heimwee. Misschien toch binnenkort maar weer eens kijken of ik ergens een ritje kan maken. En wie weet komt die motor er dan ook wel weer een keertje!

Deze blog kwam tot stand door middel van een samenwerking.