“Ik heb alles onder controle, ik heb alles onder controle, ik heb alles onder controle”. Ik blijf het gewoon in mijn hoofd herhalen en er zijn momenten dat ik het ook echt geloof. Tot er weer wat gebeurt wat het zooitje overhoop gooit. Oktober was natuurlijk niet anders en daarom vertel ik je in deze persoonlijke update weer wat er zoal gebeurde deze maand!
Hoe gaat het met werk?
Nou, in deze hoek lijk ik het ook allemaal daadwerkelijk een beetje onder controle te krijgen. Eerder had ik nog het gevoel dat ik als een kip zonder kop aan het rondrennen was, maar deze maand voel ik een rust over me heen komen. Hoe het komt? Ik ben echt heel streng aan het plannen voor mezelf. Laatst las ik een artikel over dat drukke, belangrijke mensen, zo min mogelijk simpele keuzes willen nemen. Het ging in dat stuk bijvoorbeeld over Mark Zuckerberg, de baas van Facebook. Hij draagt iedere dag vrijwel dezelfde kleding, simpelweg omdat je als mens maar een bepaald aantal keuzes kunt maken op een dag. Hij maakt heel veel belangrijke keuzes en heeft dus in zijn hoofd gewoon geen ruimte om simpele keuzes, zoals over kleding, te maken.
Nu wil ik mezelf niet direct vergelijken met Mark Zuckerberg. Mijn bedrijf is nèt een tikkie kleiner, maar ik heb eens goed nagedacht over de tactiek. Ik neem nu bijvoorbeeld een vast moment om mijn taken in mijn agenda te zetten. Ik denk op 1 moment na over wat ik die dag ga doen, niet meer op de dag zelf. Zo hoef ik op het moment suprême dus niet meer te bedenken wat ik ga doen en dat scheelt enorm veel tijd. Ik begin zo lekker efficiënt te worden, haha. Maar goed, het werkt, dus ik ga het volhouden, zeker omdat ik merk dat ik er gewoon enorm veel profijt van heb.
Wat meer aandacht voor Mamagisch
En of er meer aandacht naar Mamagisch ging! Ik lanceerde begin oktober de nieuwe rubriek Moeder zijn volgens waar ik oprecht heel trots op ben. Ik kreeg op mijn oproep om mee te doen zoveel reacties én na de eerste paar blogs al zoveel leuke reacties. Iedere week deel ik de nieuwe blog op Insta met daarbij de ingezonden vraag met daarbij ook mijn antwoord op die vraag én de mogelijkheid om zelf ook te reageren. En de reacties zijn zo mooi, zo eerlijk. Dit is precies wat ik met deze rubriek wilde bereiken!
Mom Boss Club
Klinkt sjiek hè? Ik ben in oktober in de Momboss Club van Carolien Vennema gestapt. Het kwam toevallig voorbij op mijn tijdlijn op Instagram. Ik had van ‘collega’s’ al vaak de naam van Carolien gehoord maar ik volgde haar zelf eigenlijk nog niet. Het aanbod van de Momboss Club sprak mij echter wel enorm aan. Het is een omgeving waarin ondernemende moeders met elkaar in gesprek kunnen, er wekelijks toffe workshops en webinars zijn en is er iedere maand een netwerkborrel. Daarnaast kon ik nu voor een bespottelijk lage prijs de cursussen van Carolien meepakken, en daar had ik wel oren naar. Ik heb inmiddels al een aantal webinars gevolgd en kom iedere keer weer helemaal vol ideeën achter mijn laptop vandaan.
Ik volgde onder andere een webinar van Milou Smit over Pinterest en ben toen gelijk aan de slag gegaan met mijn Pinterestpagina van Mamagisch. Dat is een verlengstuk van mijn blog, dus als je ook Pinterest hebt, vind ik het tof als je me even wil gaan volgen daar!
Hoe gaat het met mij?
In september startte ik met de Immunotherapie en dat was wel even slikken. Het was toch wel intensiever dan ik had verwacht. Inmiddels ben ik nu 5 weken verder en gaat het steeds beter. Ik heb geen enorm opgezette armen meer op de plek van de prikken en ook de vermoeidheid is stukken minder. Ik moet nu nog 3 weken wekelijks komen en daarna worden de afspraken maandelijks, dus dat geeft ook weer wat meer ruimte in mijn agenda.
Slaaptekort
Verder gaan de lucifers er hier hard doorheen want we hebben sinds een paar weken flink wat slapeloze nachten met Nova. We hebben nachten gehad waarbij we haar wel zo’n 25 keer naar haar eigen bed hebben teruggebracht, om haar vervolgens binnen 3 minuten weer terug te zien. Precies op het moment dat je natuurlijk net weer weggedommeld bent. Ze accepteert de grenzen op dit moment ook heel slecht, dus aanspreken op haar gedrag resulteert alleen maar in een ondeugende glimlach en een nieuwe poging. Laten we hopen dat het een fase is en we snel weer normaal kunnen slapen. Super frustrerend natuurlijk, als je kind altijd heel goed heeft geslapen en nu terwijl ze bijna 3 is, gaat lopen klootzakken met slapen.
Lekker op stap
We gingen onverwachts ook nog een ochtendje naar Blijdorp. Het is zo leuk dat we, nu we een abonnement hebben, ook echt geregeld lekker op stap gaan. Het was prachtig weer en het was weer ontzettend genieten!
Theater
Nadat ik vorige maand weer een keertje in het theater zat bij een show waarbij Sebas in het orkest meespeelde, mocht ik deze maand eindelijk ook weer een keertje naar een musical. We gingen samen naar Aladdin in het circustheater. En in één woord: WOW. We hebben echt enorm genoten van een avondje weg en Aladdin is op de een of andere manier toch een beetje speciaal voor ons.
Challenges
Lopen
Mijn ommetjes-challenge ligt echt even helemaal op z’n gat. Maar nu ik niet meer dagelijks intensief aan het lopen ben, merk ik wel dat het beter gaat met mijn hiel. Ooit moet die stomme ontsteking toch weer vertrekken. Enerzijds vind ik het jammer dat ik niet meer iedere dag loop, maar ik heb het wel 8 maanden iedere dag gedaan en dat vind ik al een hele prestatie. Het moet ook geen moetje zijn, maar iets waarvan je ontspant. En zeker de eerste maanden van dit jaar heeft het wandelen me enorm goed gedaan en dat is waar ik het voor deed. Ik merk wel dat ik, omdat mijn conditie ook beter is, ik weer vaker de fiets pak. Zeker nu Pippa ook graag en goed fietst, stappen we vaker op voor een rondje. Om daarna nog even lekker een koffie, chocomel en appelsapje te gaan drinken bij Louise in de winkel.
Spelletjes
Deze maand speelde ik weer een heleboel nieuwe spelletjes! Het begon deze maand al goed met een spelletjesdate met Lisanne, een ondernemersvriendinnetje. Zij maakte in augustus de brandingfoto’s voor Blog je Business en het klikte zo goed, dat we sindsdien regelmatig met elkaar in contact zijn en dus een afspraak maakten om bij The Game Inn lekker spelletjes te gaan spelen. We speelden op aanraden van Louise het spel Kwakzalvers van Kakelenburg en 1000 Bommen en Granaten. Allebei echt een succes! We dronken er lekker een mocktail bij en het was echt een hele gezellige avond!
Ook een middagje spellen spelen met Pippa
Ook had ik Pippa beloofd om een middagje spelletjes te gaan spelen bij Louise in de winkel. Vind ik sowieso geen straf hoor! We maakten er echt een gezellige middag van en ik deed gelijk een paar goede ideetjes op voor de komende feestdagen. Dat vind ik weer zo leuk aan het spellencafe, dat je eerst iets kunt uitproberen voordat je het koopt. Pippa had zelfs geluk, want ze wilde echt DOLGRAAG het eenhoorspel spelen maar dat was nog niet in de spellenbieb en toen ze het vroeg, mocht ze een exemplaar uit de winkel pakken om uit te proberen. Grappig detail: de week erna zat Lisanne met haar meiden hetzelfde spel te spelen daar, haha.
We speelden Knibbel, Knabbel, Knuisje, Eenhoorn Flonkelglans en Boomgaard. Vooral bij Knibbel Knabbel Knuisje hebben we enorm gelachen om het geluid dat het huisje maakt. De andere twee zijn spellen van HABA, speciaal gemaakt voor jonge kinderen. Vind ik oprecht leuk, want het zijn ook echt spellen die je als volwassene gewoon lekker kunt meespelen. Het is zonder enige vorm van tactiek, wat het voor de kleintjes leuk maakt, maar juist het gebrek daaraan zorgt ervoor dat je als volwassene je speelwijze niet hoeft aan te passen.
Lezen
Ik heb in oktober ook eigenlijk weer eens een boek uitgelezen. Ik kreeg een reviewexemplaar van ‘Ik zie je bij de uitgang‘ van Joosje Duk toegestuurd en ik heb het echt in een ruk uitgelezen. Wat ontzettend goed geschreven! Het gaat over de periode dat Joosjes vader in het ziekenhuis op de IC komt te liggen met Corona. Het is een vrij heftig verhaal en ik heb echt een aantal keer flink zitten snikken. Bijzonder om te lezen hoe dit voor deze mensen is geweest en een besefmomentje dat ik blij ben dat ik niemand zo ziek heb gezien in mijn omgeving.
Ook las ik het boek De Hulp uit van Kathryn Stockett. Het is eerder uitgegeven als ‘Een keukenmeidenroman’ en er is in 2011 ook een film van gemaakt met onder andere Viola Davis, Octavia Spencer en Emma Stone. Deze film gaat ook gelijk op mijn kijklijst want wát een sterk verhaal! Het speelt zich af in de jaren ’60 in Mississippi waarin de rassenscheiding nog heel normaal was. Het verhaal vertelt over het leven van de zwarte hulpen in de huishoudens van ‘blanke mevrouwen’. Wat mij betreft echt een aanrader om te lezen!
Leuk dat je weer even kwam lezen. Heb je nog tips of opmerkingen over de dingen die ik heb meegemaakt? Laat het me gerust weten door een reactie achter te laten of me een DM te sturen op Instagram.
Deze blog bevat affiliatie links. Lees hier meer over deze links.
