Het seizoen is weer begonnen en de Goedheiligman komt over een paar weken alweer aan in Nederland. Natuurlijk ben ik ook opgegroeid met het vieren van Sinterklaas op 5 december. Maar wist je dat wij het thuis nog niet ‘echt’ gevierd hebben? Waarom vertel ik je vandaag.

Warme herinneringen aan Sinterklaasavond

Ik kan me de spanning nog heel goed herinneren. Lijstje maken, liedjes zingen bij je schoen en de grote zak vol cadeautjes op pakjesavond. Maar ook het feest dat we altijd vierden met de hele familie aan moeders’ kant. Sinteroma had het prima voor elkaar voor al haar 15 kleinkinderen. En de ‘bonus’-kleinkinderen en uiteindelijk ook alle aanhang. Voor iedereen had ze altijd een cadeautje. En gingen we bowlen en eten met het hele spul. Warme herinneringen dus aan het Sinterklaasfeest. Maar waarom heb ik het dan zelf met mijn kinderen nog niet gevierd?

Ze heeft het toch niet door

Laat ik beginnen met vertellen dat ik heel veel zaken met kleine kinderen echt onzin vindt. Ga je de hele familie bij elkaar zeulen zodat je een baby van nog geen jaar cadeautjes kan zien uitpakken? Nee dus. En daarnaast, ze hebben op die leeftijd nog echt géén idee. Oh, en misschien kwam het ook wel omdat ik op dat moment en scheiding lag en de familiebanden op z’n zachtst gezegd niet heel tof waren. Hoe dan ook, Sinterklaas vieren met een baby vond ik maar onzin. Dat jaar gingen we overigens wel naar het Sinterklaasfeest op het werk van mijn ex. En dat was echt heel leuk. Pippa kreeg een mooi cadeau en dat was verder ook prima.

Cadeautjes zijn altijd goed

Het jaar erna vierden we het wederom nog niet thuis. Zelf hadden we besef van Sinterklaas ook nog niet echt aangewakkerd en dat vond ik wel prima. Ze ging mee naar de intocht met papa, maar vond het maar niks. Op 5 december lag er een klein cadeautje op haar ontbijtbord en daarmee was ze dolgelukkig. Het gaat mijn kind gelukkig nog steeds om kwaliteit en niet de kwantiteit.

En toen kwam het eerste besef van Sinterklaas

Weer een jaar verder, Pippa was inmiddels bijna 3 jaar oud en ging naar de peuteropvang waar natuurlijk wel aandacht wordt besteed aan de Sint en de Pietjes. Ze kwam thuis met een pakje en een heus Pietendiploma. Zo trots als een pauw. We namen haar met een pietenmutsje op mee naar de intocht bij ons in het dorp, met haar Papa ging ze naar de intocht in zijn woonplaats en we spraken af dat we gewoon weer een klein cadeautjes zouden doen, in plaats van een zak vol. Ik was hoogzwanger van Nova op dat moment en zat midden in een verbouwing en verhuizing, dus ik vond het wel goed. En nog steeds vond Pippa het allemaal prima en vroeg ook niet om meer.

Is die hele heisa nou echt wel nodig?

En daar gaat het me dus om. Natuurlijk is Sinterklaas een feest dat we met veel plezier meevieren. We genieten van de liedjes, de intocht, het feest op het werk waar altijd veel tijd en aandacht aan wordt besteed en natuurlijk snoepen we ook lekker van kruidnootjes en een chocoladeletter. Maar een zak vol cadeautjes en er een hele happening van maken op 5 december, dat hoeft voor mij dus niet. En misschien komt dat nog wel als Nova ook wat groter is, of gaat ze dat dit jaar voor het eerst meemaken bij haar familie maar hier in huis dus nog niet. Hier doen we het gewoon lekker simpel. Want ze krijgt al genoeg. En is natuurlijk ook nog eens in januari jarig wat we altijd groots vieren.

Al dat negatieve gedoe helpt ook niet

Sinterklaas heeft de afgelopen jaren ook zo’n negatieve lading gekregen. Het lijkt erop alsof het alleen nog maar om die discussie gaat terwijl het de kinderen echt niet uitmaakt welke kleur hun Pietje is. Misschien dat we uiteindelijk maar beslissen om Sint helemaal over te slaan en een pakje onder de Kerstboom te leggen. Wie weet, we gaan het zien. Eerst maar eens kijken wat deze december ons brengt!

Vier jij dit jaar pakjesavond? En heb je dan een budget per kindje, of ga je gewoon helemaal los? Hoe voller de zak hoe beter? Vertel!

Meer lezen over Mama en Kind zaken?
Lees hier verder!

Deel op Facebook