Het zat al een tijdje in de planning om een wat nieuwere auto te kopen. Mijn eigen gezinsbak (die je hierboven op de foto ziet) begon steeds meer kleinere mankementen te vertonen en ik vind het toch wel een prettig idee dat ik veilig op weg kan aangezien de meeste kilometers die ik rijd met een achterbank (en soms ook bak) vol zijn. In deze blog vertel ik je waarom we echt een andere auto nodig hadden.
Ik rij deze auto al 16 jaar en dat ging niet altijd goed…
Om bij het begin te beginnen vertel ik even de geschiedenis van mijn auto. Ik rijd al jaren een Ford Focus C-max en hoewel dat niet de meest flitsende wagen is, is ‘ie ontzettend praktisch voor een gezin. Mijn ouders kochten deze auto nieuw rond mijn 18e verjaardag en toen ik mijn rijbewijs haalde, was dit dus de auto waarin ik ben gaan rijden. Daar was mijn vader overigens niet al te blij mee. Want ja, het was zijn nieuwe auto en ik had pas kort mijn rijbewijs. Hoe dan ook, je moet het toch leren, dus mochten mijn broer en ik altijd omstebeurt rijden als we ergens naartoe gingen.
Toen mijn ouders na een jaar of 6 voor een andere auto gingen kijken, kreeg ik de mogelijkheid om deze voor een prikkie van hen over te nemen. Ik had ‘m net een paar maanden toen ik er een flinke aanrijding mee kreeg. Ik had toevallig net mijn bruidsjurk opgehaald en was onderweg naar mijn ouders toen er op een groot kruispunt een paar auto’s voor mij de remmen blokkeerde en er een enorme kettingbotsing plaatsvond. In grote paniek en trillend zat ik achter het stuur. Hoe ik mijn auto toen nog op de B-weg heb gekregen weet ik niet meer. Hij reed nog, maar de hele voorkant zal finaal in elkaar.
Een aanrijding is nooit leuk maar zeker niet als het jouw fout niet is en je wel moet betalen
Na een hele dure reparatie zag hij er gelukkig weer als nieuw uit. Echter blijf je na zo’n aanrijding toch angstig als je ineens iemand voor je ziet remmen. Dat heeft me ook wel een knauw gegeven in de auto. Als ik zelf rijd valt het mee, maar als ik op de bijrijdersstoel zit, voel ik me veel meer gespannen. Hoe dan ook, jaren gingen voorbij en ik kreeg, net nadat ik bij Sebas ging wonen, nóg een aanrijding met deze auto. Voor me zat een grietje in de auto dat schrok van een vrachtwagen die de tweede baan van de rotonde op kwam rijden en ze ging vol in de ankers en ik klapte er wederom zonder dat het mijn schuld was, bovenop. Superfrustrerend ook, want ik kon opdraaien voor alle kosten want ‘wie achterop klapt is fout’.
Een auto kost altijd geld
Je kunt wel zeggen dat deze auto me inmiddels flink wat geld heeft gekost. En de afgelopen jaren kwamen er steeds weer nieuwe mankementen bij. Een kapotte airco, de centrale deurvergrendeling die soms weigert, het kinderslot dat is afgebroken en ga zo maar door. En inmiddels ben ik op het punt dat ik er gewoon niet nog meer geld in wil steken. Dan maar doorsparen voor een andere auto. Want steeds allerlei kleine reparaties zijn bij elkaar ook gewoon een hoop geld. Vaak zijn het niet eens de onderdelen die zoveel geld kosten, maar het uurloon bij de garage is nu eenmaal gewoon hoog.
En toen we vorige week zo slim waren geweest om met mijn auto een stuk beton uit de grond te trekken en zo de koppeling ook nog naar z’n grootje te helpen, moest het er nu maar echt van komen.
Op zoek naar een nieuwe auto
We zagen toevallig een auto naar onze zin bij een garage hier om de hoek. Eigenlijk exact dezelfde auto als dat we nu hebben. Dit exemplaar is een paar jaartjes jonger, een wat luxere uitgave en in het donkergrijs. We hebben er afgelopen week een rondje mee gereden en waren allebei eigenlijk snel klaar: dit was een prima wagen en we konden onze eigen auto ook nog leuk inruilen (zelfs met de kapotte koppeling en alle gebreken). We hebben er gewoon een heel goed gevoel over. Geen extra kosten voor het rijklaar maken enzo, gewoon een alles in één prijs, inclusief een grote beurt, een nieuwe APK en nog wat kleine optische dingetjes vervangen.
En ja, natuurlijk zou ik wel een hele dikke of gloednieuwe wagen willen rijden, maar je kunt je geld natuurlijk maar een keer uitgeven. Voor nu zijn we zelfs heel blij met de nieuwere auto, aangezien het nieuwste model van de C-max dus aanzienlijk kleiner is en wij juist zo’n fan zijn van de enorme kofferbak die we nu hebben. Vergis je niet, we hebben drie honden en allebei ook nog eens een hobby die veel spullen meezeulen inhoudt. Voor ons is het een voorwaarde dat Sebas z’n drumkit in de achterbak past zonder dat de kinderstoeltjes van de achterbank af hoeven. Alhoewel we nu er vaak voor kiezen op Pippa’s stoelverhoger even eruit te halen zodat er een stoel plat kan, dat stapelt allemaal net wat makkelijker. Maar als het moet, kan het dus!
Op het moment dat ik deze blog schrijf, krijg ik net de eigendomspapieren in de brievenbus, dus ik ga zo even de verzekering bellen om het een en ander in orde te maken zodat ik eind van de week onze nieuwe auto kan gaan ophalen. Ik kijk er in ieder geval enorm naar uit om deze zomer weer met een werkende airco te rijden, haha.
Wat voor auto rij jij?
Trackbacks/Pingbacks