Van gemiste vluchten tot vergeten paspoorten of kwijtgeraakte bagage, er kan van alles fout gaan als je op reis gaat. In deze blog vertel ik de meest hilarische foute reisverhalen die werden ingezonden via mijn Instagramkanaal. En kun je er geen genoeg van krijgen, dan heb ik ook nog een leuke leestip voor je! Wat want kan er nou fout gaan op reis?
Op reis – wat kan er fout gaan?
Heel eerlijk, zelf ben ik niet zo’n reislustig type. Ik heb niet zo’n enorme aandrang om alle uithoeken van de wereld te zien. Ik kan dan wel weer enorm meegenieten als iemand op reis gaat en de meest prachtige plaatjes laat zien. Maar zelf? Neuh, dat hoeft van mij dus niet zonodig. Bij mij komt dat voornamelijk omdat ik vooral stress krijg van op reis gaan. Is alles wel ingepakt? Heb ik de paspoorten? Komen we wel op tijd aan? Gaan we onze vlucht wel halen? Wat nou als we daar aankomen en alles in het honderd loopt? Ik ben kampioen in het bedenken wat er allemaal fout kan gaan op reis.
Nu ga ik heus wel graag op vakantie maar ik zou het liefst alles door iemand anders laten regelen zodat ik er zelf geen omkijken meer naar heb. Mijn reisangsten werden voor een aantal van mijn lezers werkelijkheid en als je verder leest, kun je zien hoe fout hun reis verliep of zelfs afliep. Gelukkig kunnen ze er nu allemaal wel om lachen!
In het verkeerde vliegtuig terecht komen
Toen ik dit verhaal doorgestuurd kreeg was mijn eerste reactie er vooral een van volle verwondering. Hoe kun je het voor elkaar krijgen om in het verkeerde vliegtuig terecht te komen. Het is niet alsof je niet in veelvoud gecontroleerd wordt. Hoe dan ook, dit is wat er gebeurde.
‘Achteraf gezien, stonden we in de verkeerde rij voor het inchecken. Hoewel we door de stewardess werden gecontroleerd, heeft zij dus ook niet goed gekeken en liepen we het vliegtuig in. We namen plaats op de stoelen die op onze tickets stonden en wonderlijk genoeg waren deze stoelen dus ook niet bezet door andere passagiers. Pas toen de vrouw naast ons vroeg waar onze vakantie heen zou gaan, wij de plaatsnaam noemden en zij opmerkte dat dat toch helemaal niet op deze bestemming was, ging er een lampje branden. Het toestel stond gelukkig nog aan de grond en we konden nog snel uitstappen om vervolgens ons te haasten naar de goede gate en het vliegtuig waar we wél in hadden moeten zitten. Bleek dat onze namen al meermaals waren omgeroepen en dat wij de oorzaak waren van een vertraging. Oeps!’
Wat als je hulpmiddel het begeeft?
Als je afhankelijk bent van een hulpmiddel om jezelf te verplaatsen, is het natuurlijk heel vervelend als je hulpmiddel midden in je vakantie kapot gaat. Het overkwam een lezeres die een rolstoel gebruikte omdat ze regelmatig uitval in haar been had.
‘We waren op onze eerste vakantiedag in Disneyland Parijs en toen we helemaal achterin Studio’s waren, klapte de band van mijn rolstoel. Nadat we uiteindelijk met veel moeite een medewerker hadden gevonden, was er geen andere oplossing dan dat ik maar moest gaan lopen. Vraag me niet hoe, maar na veel gevloek en pijn ben ik uiteindelijk lopend bij het hotel aangekomen waar bleek dat er gewoon een soort van brandweerdienst te zijn die me had kunnen komen ophalen met een noodrolstoel. Zo zie je maar weer dat het echt uitmaakt of het personeel op de hoogte is van alle mogelijkheden. Uiteindelijk hebben we in het hotel voor veel geld een scootmobiel kunnen huren en viel ons tripje naar Disney in ieder geval niet helemaal in het water maar leuk was natuurlijk anders.
Uiteindelijk is de rolstoel tijdens onze vakantie in Normandië gerepareerd door een oorlogsveteranenhulp-vrijwilliger. Het heeft me in ieder geval wel geleerd nooit meer op reis te gaan met goed gereedschap en genoeg reserveonderdelen voor mijn rolstoel’.
Wat trilt daar in je handbagage?
Je denkt dat het alleen maar voorkomt in slechte films maar blijkbaar gebeurt het ook echt. Een elektrisch apparaat dat ineens aangaat terwijl jij bij de bagagecontrole staat.
‘BIj mijn vriendin stond het schaamrood op de kaken toen we bij de handbagagecontrole stonden. Op het moment dat zij haar rolkoffertje op de band legde, begon er in haar koffertje iets te brommen. Je kunt je indenken hoe de douanemedewerker naar haar stond te kijken en wat werd geïmpliceerd. Zelf konden we er gelukkig wel grapjes om maken en er hard om lachen maar het was wel heel gênant omdat ze pas na de scan haar koffer kon openmaken om haar tandenborstel uit te zetten!’
Je kan toch met je gekleurde enkel best naar de 10e etage – zonder lift?!
Je kent het wel, je boekt een kamer met zeezicht en je krijgt een kamer die uitkijkt op de betonnen achterkant van een ander hotel. Nu is daar nog wel overheen te komen maar wat als je geen trap kunt lopen en naar de 10e verdieping wordt gestuurd?!
‘Vlak voor mijn allereerste vliegvakantie maakte ik een hele nare val van de trap en kneusde daarbij mijn enkel. Het ziekenhuis raadde me aan om mijn enkel te laten gipsen maar toen ik vertelde dat ik een paar dagen later zou gaan vliegen, mocht ik naar huis op krukken en met mijn enkel in een brace. Alsof dat niet niet erg genoeg was, belde twee dagen voor vertrek ons reisbureau met de mededeling dat de door ons geboekte bungalow dubbel geboekt was en wij zouden moeten uitwijken naar een andere locatie: een hotelkamer op de 10e verdieping zonder lift. Dat het nog bestaat! Wij natuurlijk over de zeik, want wij hadden ons een relaxte vakantie, zonder kindergekrijs, in een fijne bungalow voorgesteld.
Na veel heen en weer gebeld, kregen we een hotelkamer op de 1e verdieping, die we toen maar geaccepteerd hebben. Twee dagen laten vertrokken we met frisse tegenzin naar Gran Canaria. Na een heftige vlucht met een nogal harde landing werden we op het vliegveld wel heel goed opgevangen door onze chauffeur die in gebrekkig Engels vertelde dat hij ons toch naar het bungalowpark zou brengen. Huh? Bij aankomst kregen we de allerlaatste bungalow toegewezen, wat natuurlijk ook niet heel handig was. Bij navraag bij de receptie bleek dat het halve park leeg was en we zonder probleem ook het eerste huisje, vlak naast het restaurant en het zwembad, in konden. Het had wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk hadden we een topvakantie!’
Ziek, zwak en verliefd op reis
‘Ik ging voor een buitenlandstage naar Engeland en logeerde bij een bekende van ons. Op een ochtend werd ik wakker met ondraaglijke buikpijn die na pijnstilling en een warm bad ook niet minder werd. Ik klopte aan bij mijn logeeradres en samen belden we de huisarts. We werden doorgestuurd naar het ziekenhuis op verdenking van een blindedarmontsteking. De reis naar het ziekenhuis was nogal hobbelig en ook het onderzoek van de dienstdoende arts was pijnlijk. Ik riep uit alsof het leek alsof ik weeën had waarop de arts geschrokken reageerde: ben je zwanger? Moet je bevallen? Nee gast, ik ga door de grond van de pijn! Uiteindelijk stelden ze toch de juiste diagnose, werd ik met spoed geopereerd en mocht ik na een nachtje ziekenhuis weer naar huis.
In diezelfde periode had ik een oogje op een Sri Lankaanse jongen die werkte in de supermarkt tegenover mijn logeeradres. Hij kwam zelfs op ziekenbezoek na mijn operatie. Nadat zelfs mijn ouders naar Engeland kwamen om me te steunen tijdens mijn herstel, was het inmiddels ook weer tijd om naar huis in Nederland te gaan. De jongen en ik hielden contact en spraken later zelfs nog een keer af in Londen. Maar ja, zoals dat gaat, moest hij met een meisje trouwen dat zijn ouders voor hem hadden uitgezocht en hield het voor ons toen op.
Wat nog meer fout ging op reis
Als de beerput eenmaal open gaat, heeft iedereen natuurlijk wel een fout verhaal over op reis gaan. Zo trof een van mijn vriendinnen het twee keer wat minder met haar reisgenoot. De ene trip naar New York, die natuurlijk memorabel had moeten worden, werd overschaduwd door mengelmoes van paniek en heftige heimwee en een relaxte zonvakantie liep ook uit op een ramp.
Denk ook nog even terug naar het tijdperk vóór de mobiele telefoons en digitale camera’s. Een van mijn lezers biechtte op dat op haar vakantie naar Corsica al haar foto’s waren mislukt. Er zat het jaar erna niets anders op dan nóg maar een keer af te reizen naar het Franse eiland.
En als je ooit wel eens in Turkije bent geweest, weet je dat de busrit van het vliegveld naar je hotel naast hobbelig en vol bijna-doodervaringen langs stijle afgronden, ook altijd voorzien is van een ‘toevallige stop bij een winkeltje’. Maar wat er in het transferbusje waar mijn lezeres in stapte gebeurde, had nog nooit iemand gezien. Bij het instappen gingen de muziek op standje burengerucht, de discolampen aan en kwamen er kinderen al dansend onder de stoelen vandaan. Het was… nogal bijzonder.
Kun je geen genoeg krijgen van foute reisverhalen?
Vervelende kinderen, snurkende vrienden, straatverkopers en ruzies tijdens een lange, warme bergwandeling. Ergernissen van reizen komen in andere reisgidsen of programma’s nooit naar voren. Dat moet beter, dacht schrijver Peter Sterk. Hij schreef deze alternatieve reisgids, voor mensen die nog op reis willen en voor iedereen die al eens op reis geweest is. ‘Don’t go there‘ verschijnt op 28 maart bij Uitgeverij Snor.
In deze hilarische antireisgids laat Peter Sterk, schrijver voor onder meer Dit Was Het Nieuws, de andere kant van reizen zien. Herkenbaar voor iedereen die wel eens heeft gereisd. En leerzaam voor iedereen die nog op reis gaat. Want wat doe je als je opgelicht wordt door een autoverhuurder, als je géén happy ending bij je massage wilt of als je een bijna-doodervaring hebt in de bus? In 33 columns neemt Peter Sterk de lezer mee naar onder meer Thailand, Sri Lanka, Peru, Oeganda, India, Indonesië, Malta en Marokko.
Een perfect boek om, nou ja, mee te nemen op reis!
Wat is jouw eigen meest verschrikkelijke reiservaring?
