Lees verder om te zien wat ik vond het ‘Het meisje op de rots’ van Lucinda Riley. Een van de eerste boeken dit ik sinds de geboorte van Nova weer las.

Vroeger las ik serieus alles wat los en vast zat. Ik ging wekelijks naar de bibliotheek en nam gerust 6 boeken mee die de week erop weer allemaal uitgelezen waren. Ik moet ook bekennen dat ik in die tijd niet zo heel veel slaap kreeg. Sinds de meiden er zijn is het lezen echt tot een minimum beperkt. Ik heb er ook het geduld niet meer voor, ik mis de focus. En om een bladzijde tien keer opnieuw te lezen gaat je ook wel de neus uithangen.

Afgelopen week gingen we een paar dagen naar mijn ouders op de camping. Sebas zei een paar dagen daar aan vooraf of ik dan fijn een nieuw boek zou halen zodat ik daar lekker kon lezen. In eerste instantie dacht ik nog dat ik nog wel genoeg ongelezen boeken thuis had liggen. Totdat ik door de boekwinkel liep en mijn oog op ‘Het meisje op de rots’ van Lucinda Riley viel. Ik was gelijk getriggerd en voor dat aangename prijsje nam ik het dus gewoon lekker mee.

Over Lucinda Riley

De Ierse Lucinda Riley is vooral bekend van de Zeven Zussen serie. Nu heb ik daar al zoveel mensen over gehoord, dat ik ook wel het idee had dat het moet dit boek ook wel goed zou moeten zitten. Grappig detail: toen ik mijn Buuf op de camping vertelde dat ik in een heel fijn boek aan het lezen was, zei ze gelijk: ‘De Zeven Zussen?’. Nu moet ik wel vertellen dat Buuf jaren in een boekwinkel werkte en mij, en mijn boekensmaak, al kent vanaf dat ik een jaar of 9 was.

Het verhaal

Als Grania Ryan na een nare gebeurtenis haar New Yorkse huis verlaat en terugkeert naar haar geboortedorp in Ierland ontmoet ze een jong meisje dat haar leven danig op zijn kop zet. Aurora Devonshire stamt af van de Lisle-familie die al jaren het land bezitten waar de boerderij van Grania’s ouders op staat. Wanneer de vader van Aurora Grania om een gunst vraagt, is Grania’s moeder niet zo gelukkig. Herhaalt de geschiedenis zichzelf en zal er weer een Lisle-kind moeten worden opgevoed door de Ryan-familie?

Om de geschiedenis tussen de twee families te begrijpen geeft ze Grania een stapel brieven, geschreven door haar overgrootmoeder Mary. Ze nemen haar mee naar het leven van Mary, die als jong meisje bij de familie Lisle komt te werken en de taak krijgt te zorgen voor baby Anna. In de tijd van de Eerste Wereldoorlog is het leven lang niet altijd even makkelijk en Mary pleegt dan ook een wanhoopsdaad om haar en Anna veilig te houden.

Hoe de familiegeschiedenis van de Lisles en Ryans met elkaar verweven is, kun je absoluut beter zelf gaan lezen. In een samenvatting zou ik het verhaal, zonder alles te verklappen, absoluut geen eer aan doen.

Mijn mening over ‘Het meisje op de rots’

Dat ik weer even in moest komen met lezen, had absoluut niets met dit verhaal te maken. Vanaf het eerste moment is het verhaal intrigerend. Je blijft je afvragen wat er toch gebeurd is dat Grania vertrokken is uit New York. Ook al giste ik links en recht juist, maakte dat het verhaal niet minder. Ik vind het zelf altijd enorm intrigerend als het verhaal zich in meerdere tijdsvlakken afspeelt. In dit verhaal ga je terug naar de periode van de Eerste Wereldoorlog waarin alle Engelse en Ierse jongemannen werden opgeroepen om in de loopgraven tegen de Duitsers te vechten. De manier waarop dit beschreven is, is enorm accuraat.

Als ik de mogelijkheid had gehad, had ik het boek denk ik in één keer uitgelezen. Het verhaal grijpt je echt en is op zo’n manier geschreven dat je er ongemerkt snel doorheen gaat. Ik vind het een absolute aanrader voor iedereen die van romantische verhalen houdt waarin een tikkeltje mysterie en historie is verweven.

Ben je na mijn review benieuwd geworden naar Het meisje op de rots? Ren dan even naar de boekwinkel of als je echt niet kan wachten bestel het boek of natuurlijk ebook via Bol.com.

liefs Kirsten