Dat het ouderschap een enorm leerproces is, weten we allemaal wel. En ook dat het voor iedereen anders gaat. Mijn vriendin Riz schreef onderstaande column over de leerprocessen van het ouderschap. De dingen die je toch wel te horen krijgt maar vooral de dingen die je je beter van tevoren eigen kunt maken.
De leerprocessen van het ouderschap
Als je zwanger bent dan begint er een heel nieuw leerproces. Je krijgt lessen van je moeder. Tante. Vriendin. De buurvrouw. De moeder van de tante van de vriendin van de buurvrouw. Of je leest je helemaal in. Opvoedboeken. ‘Wat te doen met die hormonen en aambeien’. ‘Hoe gedoog ik mijn partner’.
Aan sommige lessen heb je echt wel iets. En sommige lessen, tsja, daar heb je je twijfels bij. Dat mag. Dat is allemaal oke. Je leert ineens dat je kind zo groot is als een grapefruit. Dat het hoofd veel groter is dan de rest van het lichaam. En je leert dat dat in vele gevallen ook heel normaal is en dat dat heel vaak ook weer goed komt. Je leert wat tien centimeter ontsluiting is. En je leert hoe je op ‘altijd is Kortjakje ziek’ je weeën weg moet puffen. Termen als bevalplan, zwangerschapsmasker en zwangerschapsdementie. Na de bevalling leer je hoe je je pracht van een wonder moet voeden, in bad moet doen, dat je de randjes van de luier naar buiten moet vouwen. Je leert ineens over sprongetjes en regeldagen. Je leert dat je altijd reserve kleertjes mee moet nemen. Dat Luuf onder de voetjes helpt tegen die verkoudheid en wat spuitluiers zijn.
Overal is hulp bij… toch?!
Overal is er hulp bij, iemand die je vertelt hoe het moet…. Toch? Nou nee dus. Want heb jij boeken gelezen over hoe je een Duplo huis moet maken, met trap en een dak? En dan ook nog 2 bedden erin. Of hoe je die treinbaan neer legt zonder het 4 keer over te doen omdat je altijd net niet uit komt. Heb jij geleerd dat pindakaas helemaal the bom is en elke dag gegeten moet worden behalve op de dag dat je het niet vraagt en er van uit gaat dat het toch wel weer pindakaas is maar blijkt dat het nu ineens pasta moest zijn. En dat dat onder luid geschreeuw, gejank en gebonk duidelijk gemaakt moet worden. Of dat de nieuwste peutermode ineens bestaat uit 1 laars en 1 schoen, het liefst zónder broek maar wel mét riem. Hoe je een eenhoorn tekent die op een driewieler fietst met een prinses in tutu op zijn rug. Nee dat staat nergens in boeken. Daar worden geen cursussen voor gegeven.
Dus ik zeg: Stop met het lezen van boeken over opvoeding. Daar zijn namelijk genoeg mensen voor die je dat kunnen leren. Maar haal die doos met Duplo van zolder bij je ouders en oefen met bouwen van huizen en treinbanen. Koop een rol tekenpapier, heel veel potloden, gummetjes en leer hoe je een vrachtwagen moet tekenen. Want er komt een dag dat daar naar gevraagd wordt. En dan wil jij niet eerst moeten googlen op hoe je dat eigenlijk doet, want dan leer je ineens hoe driftig zo’n minimens kan worden en hoe klein je huis dan is.
Wist je dat je Mamagisch ook op Instagram en Facebook kunt volgen?
En heb je ook al de nieuwe serie Verhaal op Vrijdag gelezen?
Trackbacks/Pingbacks