Als je kinderen hebt en uit elkaar gaat is dat best heftig. Echter, stiekem heeft een co-ouderschap ook best voordelen. In deze blog de ‘andere kant’ van een scheiding en hoe het je een leukere ouder kan maken.

We kwamen tot een co-ouderschap

Om wat voor redenen je dan ook uit elkaar gaat, leuk is dat nooit. Ik hoop dat je, bij een scheiding het belang van jullie kinderen voorop zet. En dat gaat echt niet zonder slag of stoot, zeker niet als er ruzie is tussen jou en de ex-partner. Ik en mijn ex gingen inmiddels zo’n 2,5 jaar geleden na 10 jaar uit elkaar. Ik verhuisde en we spraken af (met behulp van een mediator) dat we een co-ouderschap zouden hanteren voor onze dochter. Door de hulp van de mediator zijn er tussen ons allerlei zaken uitgesproken. We hebben een rode draad als het gaat om hoe wij de opvoeding van onze dochter (hier ‘de Peuter’) willen laten slagen.

Uit elkaar is nooit leuk

Ik kan nu wel heel stoer doen alsof de scheiding het ‘allerbeste is wat me ooit is overkomen’ maar dan zou ik keihard liegen. De scheiding was zwaar, verdrietig en heeft me door een diep donker dal gesleept. Het co-ouderschap gaf me daarin ook lucht. Er waren ook dagen dat ik gewoon even mezelf kon zijn en niet de verantwoordelijkheid had over onze dochter. Ik kon doen en laten wat ik wilde en ook mijn nieuwe relatie de kans geven om te groeien zonder dat daar direct fulltime een kleintje bij was.

Waarom een co-ouderschap ook heel fijn kan zijn

• Een weekend zonder kind is een weekend voor feestjes, op stap, uit eten, hele dagen de hort op en vooral: uitslapen!
• Doordeweekse dagen zonder kind zijn om te werken zonder opvang te hoeven regelen. Ik werk twee dagen in het onderwijs en dat zijn precies de dagen dat de Peuter bij haar papa is. Dat betekent dat we bijna geen dagopvang voor haar nodig hebben en dat vond ik een prettig idee.
• Doordeweekse avonden zonder kind is eten waar je zin in hebt, hoe laat je er zin in hebt en zonder gedoe aan tafel. Pittig eten, of afhalen doen we als de peuter er niet is. Uit eten op maandag of dinsdag is ook heel prima, want je zit bij een aantal restaurants zelfs ook nog heel voordelig te eten. En niet koken is soms ook gewoon wel even heel lekker.
• Werkdagen zonder kind is geen zorgen of je wel op tijd bent om haar op te halen bij de opvang. Of dat je op tijd aan tafel zit zodat ze ook weer op tijd in bed ligt.
• Werkdagen zonder kind is ook dat je gewoon nog even iets af kunt maken zonder je zorgen te hoeven maken om bovenstaande. Wil ik om 16.00u naar huis, dan heb ik lekker een lange avond voor mezelf. Wil ik toch nog dat plan afschrijven en stap ik pas om 18.00u of later in de auto, dan kan dat ook.
• Vrije avonden en weekenden zonder kind is ook niet altijd oppas voor te hoeven regelen. Ik plan daarom juist veel dingen wanneer de peuter bij haar papa is.
• Co-ouderschap betekent ook je geen zorgen hoeven maken over je kind. Je weet dat ze, wanneer ze niet bij jou is, ze bij die andere persoon op de wereld is die zielsveel van haar houdt en voor haar door het vuur gaat.
• Co-ouderschap is ook een uitbreiding van het aantal personen dat voor jouw kind door het vuur gaat. Je kind krijgt er (in de loop van tijd) iemand bij die niet zijn tweede papa of mama is, maar wel iemand die een veilige haven is en oprechte aandacht geeft. En heel eerlijk, dat is soms lastig voor jou als ouder, maar anderzijds, ook heel fijn.

Je kind missen

Omdat ik de voordelen zie van het co-ouderschap zijn er maar weinig momenten dat ik de Peuter echt mis. Op de dagen dat ze er niet is, werk ik en zou ze anders de hele dag op de opvang zitten en zou ik haar ook niet zien. Daarnaast hebben ik, de Vent en de papa van de Peuter een groepsapp samen. Daarin delen we de hele week leuke foto’s en uitspraken van haar. Dus vaak als ik aan het werk ben, krijg ik leuke foto’s van uitstapjes waar de Peuter heen is omdat haar papa die dag vrij is. Daar geniet ik van.

Een leukere mama

Ik denk dat ik absoluut een leukere mama ben door het co-ouderschap. De tijd die de peuter bij ons is, besteed ik ook echt aan haar. Het komt maar weinig voor dat we op onze dagen oppas vragen. En ook nu de peuterpuberteit als een dolle in werking is gezet, is het fijn om af en toe ook een paar dagen ‘rust’ te hebben van de peuterterror. Zeker nu, met een baby erbij in huis. Na drie dagen bij papa, beginnen zij en ik gewoon weer met een schone lei. Ik zeg het ook regelmatig hoor, ik neem mijn petje af voor de mama’s die dit fulltime moeten handelen.

Wat vind jij van het co-ouderschap? Hebben jullie het ook zo geregeld nadat jullie uit elkaar gingen? En wat vind jij het beste eraan? Of hoe kijk jij er tegenaan als fulltime ouder?

Deel op Facebook