Je bent zwanger en kijkt uit naar de komst van je kleintje. Of je bent al moeder en kan inmiddels meepraten over de zaken die ‘ze’ je niet vertellen over en na de bevalling. Hoe dan ook, take notes, je gaat ze nodig hebben!

Alles wat je wilt weten voor de bevalling

Als mama van inmiddels twee meiden heb ik mijn fair share in post-bevallingsleed wel meegekregen. Ik weet nog zo goed dat ik, bij de bevalling van mijn oudste, eigenlijk geen idee had waar ik aan ging beginnen. Hele volksstammen bevallen, dus ik kon dat vast ook. Nu moet ik heel eerlijk zeggen, dat ik niet het type ben voor pufclubjes en zwangerschapsyoga. Ik bracht tot aan 34 weken zwanger mijn dagen door in de sportschool, waar ik nog fijn heen en weer waggelde, mijn oefeningen deed en koffie dronk met mijn sportmaatje, de Buuf. De info die ik over bevallen kreeg kwam van mijn vriendinnen, het internet en in beperkte mate van de verloskundige, want zeg nou zelf, die vertelt ook écht niet alles. 

Eerst die oefenweeën

Goed en wel, de echte weeën begonnen spontaan bij ruim 37 weken, ik had net een ontzettend druk weekend achter de rug en had van de ‘oefenweeën’ al twee nachten amper geslapen. Die oefenweeën zijn ook echt killing. Ik dacht twee volle nachten lang dat de bevalling nu echt wel zou gaan beginnen. Om na een paar uur kapotmoe van het wegpuffen in slaap te vallen en het geintje de volgende dag weer opnieuw begon. Wat was ik blij toen de bevalling dan ook echt eindelijk begon. (And was I in for a treat…)

Twee woorden, negen letters..

Duurt lang. Zo simpel is het. Bij de eerste ben ik vanaf de eerste echte weeën tot aan een baby in m’n armen zo’n 17 uur bezig geweest. Nou is dat in vergelijking met sommige andere mama’s echt niets, want ik ken de verhalen van bevallingen van 48 uur ook heus wel. Op de een of andere manier krijg je die verhalen dan toch juist wel weer te horen. Bij de tweede gingen het overigens een stuk sneller. In drie uurtjes was er toen een kind geboren.

Maar dan komen die naweeën..

Bij de eerste had ik ze voornamelijk als ik aan het voeden was. Kind aan de tiet en ja hoor, enorme buikkrampen. Soms zelfs zo erg dat ik met kind en al maar op de wc ging zitten, want ik wist af en toe niet meer of het nou m’n baarmoeder was of m’n darmen die zich weer naar hun oude plekje terugvochten. Ik had na de snelle bevalling van de tweede enorme naweeën. Dat je ’s avonds in je bed ligt en bij jezelf denkt: ‘Serieus, waar is dit nou nog voor nodig? Dat kind is er nu toch al?’.

De Zondvloed

Als je denkt alles te hebben gehad na je bevalling, think again. Ik heb zó gelachen om het pakketje dan ik van mijn beste vriendin kreeg op mijn babyshower. Een soort van Eerste Hulp Na De Bevalling. Met zalfjes, lippencrème, luierzakjes en MAXI-verbanden. Ik keek haar nog aan, zo van: ‘joh, je weet toch dat ik tampons gebruik?’. Het enige wat zij deed was glimlachen en me mededelen dat ik haar nog wel zou bedanken later. And boy was she right. Na mijn beide bevallingen stroomde het langs m’n benen. Bij de eerste zei de verpleegkundige toen ik me ging aankleden dat ik misschien beter twee kraamverbanden in mijn broek kon doen, want dat ‘had ik wel nodig’. Ze moet om mijn verbaasde gezicht kostelijk lachen. Bij nummer twee was is beter voorbereid en had ik zelf megalappen ingeslagen. Wat wederom nodig bleek. Trek hier lering uit dames: zorg dat je genoeg megaverbanden in huis hebt. De pakken in je kraampakket zijn echt NIET genoeg.

Het doet pijn. Punt.

Oké, hier ga ik verder niet teveel over uitwijden. Maar het doet pijn. Echt pijn. Vraag om pijnstillers. Ga niet de held uithangen als het niet hoeft. Zeker op het moment dat het hoofdje ergens vast zit tussen je benen en jij wacht op de volgende wee. Je. Gaat. Dood.

Zijn jullie al bang genoeg? Ik hoop het niet, haha. Ik heb met mijn beide bevallingen geboft. Of nou ja, laten we zeggen dat het niet dramatisch was. Ik heb het overleefd, de tweede keer zelfs zonder ruggenprik, want het ging te snel. En eerlijk, het is iets wat ik zó nog een keer zou doen. Want het blijft waar: je krijgt er zoveel moois voor terug en als het er eenmaal is, vergeet je al die ellende!

Deel op Facebook