Als je me op Instagram volgt, heb je wellicht meegekregen dat het de afgelopen tijd niet zo lekker met me gaat. Ik ben de laatste weken, nou ja, maanden, erg benauwd en dat begint me inmiddels parten te spelen zeker nu de eerste pollen er ook weer voor zorgen dat mijn hooikoorts ook opspeelt.

Benauwdheid en astma

Het begon in de zomervakantie van 2019, toen ik ineens ontzettend benauwd werd. Piepen, hijgen, constant buiten adem, het zat niet goed. In eerste instantie schreef ik het af aan mijn astma maar na een bezoekje aan de dokter ging ik met een flinke kuur Prednisolon naar huis. Op zich spul dat je liever niet gebruikt maar het zou moeten helpen. En dat deed het gelukkig. Alleen kwam de benauwdheid weer terug. En terug. En terug.

Op onderzoek bij de longarts

Een paar kuren antibiotica en Prednisolon verder, kwam ik op het punt dat ik het echt niet meer zo tof vond. Ik pikte elk virusje op, voelde me het grootste gedeelte van de tijd moe, benauwd en beroerd. Ik had inmiddels zo’n scala aan medicatie dat ik ‘s ochtends en ‘s avonds moest gebruiken, maar waar ik maar weinig voordelen aan ondervond. Er moest nu wel echt verder gekeken worden. Gelukkig kwam mijn huisarts ook tot die conclusie en regelde ze (met wat hobbels en gedoe) snel een afspraak voor me bij de longarts.

Die was al snel klaar met haar onderzoek. Even luisteren naar de longen en tot dezelfde conclusies komen als de huisarts. ‘Ik hoor dat je benauwd bent, en dat er veel slijm zit, maar ik hoor op zich niets vreemds. Het hoesten is heel vervelend en maakt dat je nog benauwder wordt, maar met de medicatie die je hebt zou het onder controle moeten zijn’. Longfoto’s werden gemaakt en ik deed een longfunctietest maar alle uitslagen waren oke. Ik werd weggestuurd met de boodschap: ‘Kom over 3 maanden maar terug, dan kijken we of er verandering is’. Fijn. Daar schoot ik dus ook echt geen bal mee op.

Tóch een allergie gevonden

Uit het bloedonderzoek dat ze ook had laten doen kwam wél wat nieuwe informatie. Gelukkig was alles in principe in orde, maar uit het allergieonderzoek dat was gedaan kwam dat ik naast huisstofmijt en katten, de allergieën waar ik al van op de hoogte was, ook allergisch ben voor berkenpollen. Van deze dingen krijg je dus allergische reacties die vergelijkbaar zijn met hooikoorts. Nu wist ik al wel dat ik daar last van had, maar het is fijn om te weten waar het nu precies aan ligt. Beetje jammer dat hier het halve dorp vol staat met die bomen en omhakken niet direct een plan is.

Hooikoorts

Voor mijn hooikoorts gebruik ik al jaren diverse middeltjes. Anti-allergie pilletjes van de dokter, diverse neussprays en weet ik het wat de revue inmiddels is gepasseerd. Wat ik vooral erg lastig vond was het gebruik van medicatie tijdens mijn zwangerschappen. In de bijsluiter van veel reguliere hooikoorts medicatie staat dat er onvoldoende onderzoek is gedaan naar bijwerkingen tijdens de zwangerschap. Daarom raden de meeste dokters het gebruik ervan dus ook af. Extra vervelend voor mij, die twee keer tijdens het hooikoortsseizoen zwanger was.

Ik ging dus op zoek naar natuurlijke alternatieven. Ik vond onder andere de natuurlijke hooikoorts oogdruppels van Similasan. Die in ieder geval de jeukerige ogen heel goed bestrijdt en er voor zorgt dat ik weer normaal uit m’n doppen kan kijken. Over deze druppels ben ik echt enorm tevreden omdat ze makkelijk mee te nemen en te gebruiken zijn en dus op het moment dat je het echt nodig hebt direct verlichting bieden. Gewoon te koop bij de drogist, dus doe je voordeel met deze tip!

Inmiddels is het hooikoortsseizoen weer begonnen doordat veel bomen en planten alweer in de knop staan en sommigen zelfs alweer bloeien door het zachte weer van deze winter. Reden genoeg om weer eens goed om me heen te kijken en de hooikoortsradar in de gaten te houden. Want op dit moment is het voor mij heel belangrijk dat ik mezelf niet aan die constante prikkeling van mijn luchtwegen bloot stel.

Hoe gaat het dan nu met je?

Doordat ik inmiddels bekend ben bij de longarts, zijn nieuwe stappen makkelijk te maken. De afgelopen dagen voelde ik me weer benauwd, had ik veel last van slijm en bleef ik maar hoesten. Daar bovenop had ik weer een bijholteontsteking te pakken die mijn hoofd zowat uit elkaar liet ploffen. Doordat je dan nóg meer slijm en snot hebt, dat je keel in zakt, moet je nóg meer hoesten en daardoor word ik dus nóg benauwder. Door snel contact met de longarts kreeg ik weer andere antibiotica (hoera! – NOT.) maar ook een afspraak bij de KNO-arts om uit te zoeken of er wellicht in dat gebied iets te vinden is waardoor ik steeds zo snel vol zit.

Het is dus een kwestie van afwachten en hopen dat het snel beter gaat. Je snapt dat ik dit hele gedoe inmiddels wel flink zat ben. Het ‘ziek’ zijn kost me enorm veel energie en zelfs na een nacht goed slapen kom ik nog kapotmoe mijn bed uit. Werken gaat tot op zekere hoogte, maar ik ben door mijn vermoeidheid sneller geirriteerd, wat me echt geen leukere juf maakt. Ik hoop dus dat er zo snel mogelijk iets gevonden wordt waardoor ik geholpen kan worden. Ik ben er wel klaar mee!

Heb jij ook last van astma of hooikoorts? Heb je nog tips? Deel ze alsjeblieft in een reactie. Ik ben inmiddels op een punt dat ik alles wil proberen!

liefs kirsten