Als ik dit typ is de maand januari alweer bijna voorbij. En hoewel de meeste mensen het gevoel hebben dat januari altijd eeuwig lijkt te duren, is het voor mijn gevoel voorbij gevlogen. Dat komt natuurlijk ook doordat we het met de meiden thuis best wel druk hebben, en hoewel we weinig afspraken hebben, de tijd toch voorbij vliegt. Vandaag vertel ik hoe het gaat met mij, met de challenges die ik mezelf heb ‘opgelegd’ en welke leuke en minder leuke dingen we hebben meegemaakt deze maand.

Layla werd geopereerd

Dit jaar begon met een hoop tegenspoed. Net voor de jaarwisseling moesten we Layla met spoed laten opereren aan een baarmoederontsteking. Ze was al een paar dagen niet helemaal lekker en wilde slecht eten maar toen het bloed langs haar achterpootjes liep, gingen natuurlijk alle alarmbellen af. Gelukkig konden we direct bij de dierenarts terecht en is ze diezelfde middag nog geopereerd. En dat is toch best wel heftig. Ook het verdere herstelproces ging niet vanzelf. Sebas ik daarna nog 3 keer met haar terug geweest. Eerst omdat ze maar zo misselijk bleef en nog steeds niet wilde eten, vervolgens had ze een ontstoken tepel en daarna nog een keertje om de hechtingen te laten verwijderen. Ze heeft ons in ieder geval flink flink laten schrikken. Gelukkig herstellen dieren altijd miraculeus snel en gaat ze nu weer lekker met de mee op mijn lange ommetjes in het weekend.

Vervolgens met Nova naar het ziekenhuis

De week nadat we Layla moesten laten opereren, werd Nova ineens flink ziek. Ze voelde de hele dag al warm aan maar was eigenlijk nog gewoon heel levendig en was lekker aan het spelen. Totdat ze aan het eind van de middag ineens bovenop me kroop en daar een uur bleef liggen. Dat is helemaal niks voor haar dus we hadden wel door dat ze zich echt niet lekker voelde. Op een gegeven moment zat ze naast me en begon ze te kokhalzen. Ik dacht dat ze moest spugen dus ik zette me al schrap. Maar op dat moment zakte ze helemaal in elkaar en draaide haar ogen weg. Een koortsstuip, zo leerden we laten. Het was in ieder geval doodeng om te zien en we zijn enorm geschrokken. Na overleg met de spoedpost zijn we toch nog even in het ziekenhuis geweest voor controle. De arts vond dat ik zo rustig was. Nou, hij moest eens weten!

De arts vertelde ons dat het eigenlijk van alles kon zijn wat de hoge koorts had veroorzaakt. Misschien een infectieziekte, misschien corona. We mochten in ieder geval niets uitsluiten en hebben haar dus in ‘quarantaine’ laten gaan. Echter kreeg ze na twee dagen flink rode uitslag die na een dag eigenlijk wel weer was verdwenen. Ik hou het maar op Zesde Ziekte. Die kunnen we in ieder geval ook weer van het lijstje strepen.

Maar verder gaat het goed hoor

Ookal begonnen we het jaar dus best pittig, over het algemeen gaat het best wel goed met me. Ik ben flink aan het wandelen geslagen met de Ommetje-app en dat gaat eigenlijk heel goed. Daaraan merk ik dat ik mijn fysieke conditie weer wat kan opkrikken en hier alleen maar loop te kreunen en te steunen. Ik wandel zelfs naar mijn werk, waar ik nu op maandag- en dinsdagochtend bij de noodopvang werk. Dat is wel flink aanpoten maar het is wel ontzettend leuk om te doen. Na 4 weken beginnen we er eindelijk ook een beetje handigheid in te krijgen, dus dat geeft het tenminste ook nog een beetje voldoening.

Daarnaast is het gewoon heel fijn dat ik mezelf weer een beetje terug heb. Natuurlijk zijn er nog momenten dat ik sneller moe of overprikkeld ben, maar ik merk dat er ook weer steeds meer momenten zijn dat ik me echt goed voel.

Tot slot de challenges

Ik heb jullie verteld over een aantal goede voornemens die ik met mezelf heb afgesproken. En nu eens niet de standaard ‘ik-wil-nog-10-kilo-kwijt’ (of nou ja, eigenlijk wel) of ‘Ik-ga-echt-stoppen-met-roken’ (Oh wacht, deed ik al niet) maar goede voornemens om meer aan mezelf te denken. Me vaker te ontspannen door dingen te doen die ik leuk vind.

In het kader daarvan, maakte ik in januari al 3 legpuzzels, las ik een boek (De Lavendeltuin van Lucinda Riley), heb ik mijn borduurwerkje van ons familieportretje afgemaakt en speelden we samen 3 spellen (Quixx, Trice en Command and Conquer). Ook deed ik mee met een workshop over essentiële oliën en maakte ik daarmee mijn eigen lippenbalsem. Ik kan dus zeggen dat ik al lekker op weg ben om mijn doelen te halen!

En toen ik startte met de Ommetje-app, stelde ik mezelf nog een doel. Ik wil 1000 kilometer aan ommetjes lopen. Dat betekent dat ik iedere dag minstens 2,7km moet wandelen, maar dat is ongeveer een klein half uurtje en is dus prima te doen. Op dit moment heb ik al een kleine 80 kilometer gewandeld, dus ook daar ben ik goed op weg!

Hoe gaat het met jou? En met je goede voornemens?

liefs kirsten