Februari was wel een maand van uitersten. Begonnen we de maand met een enorm pak sneeuw, sloten we ‘m af met-zonder-jas en heerlijk lenteweer. Hoe de maand februari verder is verlopen, lees je in deze nieuwe persoonlijke update!

Ontwikkelingen op het werk

Deze maand zijn er ook weer een aantal ontwikkelingen geweest op mijn werk. De scholen mochten natuurlijk weer open, maar werden ook gelijk weer geteisterd door sneeuwstormen en codes in alle kleuren van de regenboog. Ik begon weer aan een klas gekoppeld te werken. Dat wil zetten dat ik ook weer uren in de klas heb gewerkt om te kunnen wennen aan dat idee. Helaas beviel dat dus helemaal niet zo goed als dat ik gehoopt had. De eerlijke vraag is of ik dat eigenlijk nog wel wil.

We hebben nu net een weekje voorjaarsvakantie achter de rug en na goed overleg hebben we besloten dat ik na de vakantie weer op mijn eigen school ga werken. In eerste instantie met een nieuw doel. Ik voel me op dit moment prettiger wanneer ik met kleinere groepjes aan het werk ben. Mede door de Coronasituatie is er daar nu mogelijkheid toe. Ik ga mijn reïntegratie dus vervolgen met als doel om in ieder geval weer mijn volledige werktijd te kunnen werken, maar dus niet voor een klas.

7 februari

7 februari zal ik 2021 de boeken in gaan als de dag van de sneeuwstorm in Nederland. Voor mij was het mijn verjaardag die door dit hele gebeuren nóg minder feestelijk was dan al verwacht. Natuurlijk zat er door de maatregelen al geen feestje of iets dergelijks in, maar door de sneeuw was er dus ook echt geen mogelijkheid voor buitenvisite of wat dan ook. Mijn ouders wilden in eerste instantie nog wel langskomen maar die heb ik afgebeld omdat ik het onverantwoord vond dat ze zouden komen.

Mijn 34e verjaardag was zelfs nóg stommer, want hoewel we in eerste instantie hadden afgesproken dat Pippa die zondag wat langer bij ons zou blijven, heb ik haar zaterdag al op laten halen door haar vader. Zelf durf ik absoluut niet te rijden in sneeuw en ik moest er niet aan denken dat hij met Pippa door het donker door de sneeuw zou moeten rijden. Een verjaardag in Coronatijd is al vrij stom, maar als je dan ook je eigen dochter er niet bij hebt, is het extra stom. Hoewel we er natuurlijk wat van hebben geprobeerd te maken, voelde ik me toch niet helemaal op en top jarig.

Sneeuwpret

Ook wij hebben natuurlijk op onze manier genoten van de sneeuw- en ijspret. Op de singel voor ons huis werd er geschaatst en wij zijn natuurlijk ook even op het ijs geweest met de meiden. Pippa mocht even oefenen met de onderbindertjes van het buurmeisje en kwam wonderbaarlijk goed over het ijs. Dat heeft ze duidelijk niet van mij, haha. Ik schaats al jaren niet meer. Met mijn rug- en schouderklachten en daarbij ongeteld twee zwakke polsen is schaatsen niet echt de meest verstandige sport. Ach, ik heb er van genoten om sleetjes te trekken en al schuivend over het ijs te gaan. Het was voor de meiden, maar natuurlijk ook voor ons, een hele belevenis om dit zo recht voor de deur te hebben.

Hoe ging het hier op Mamagisch

Over Mamagisch heb ik weinig te klagen. Ik ben druk met blogs schrijven voor hier, maar ik krijg ook steeds vaker de mogelijkheid om voor andere mensen te schrijven. Ik ging deze maand ook weer een paar hele leuke samenwerkingen aan. Met Kaya Sieraden en Louis Widmer mocht ik mooie winacties organiseren en van Case Logic mocht ik een review schrijven over hun laptoptassen en accessoires. En hoewel dat gesponsorde content is, probeer ik er zoveel mogelijk mijn eigen draai aan te geven en niet alleen maar een ‘verkooppraatje’ te schrijven. Ik ben van mening dat een review eerlijk moet zijn, ook al heb je het product gekregen.

Ik vind het oprecht leuk dat ik door steeds meer bedrijven gevonden word, maar ik ga zeker niet op alle verzoeken in. Want heel eerlijk, ik ga liever geen samenwerkingen aan met bedrijven waar ik geen klik mee heb. Als het product me vooraf al niks lijkt, ga ik er ook niet aan beginnen. Dus als ik in mijn blogs enthousiast ben, is dat zeker oprecht!

Hoe gaat het met de challenges?

Ik was deze maand iets minder fanatiek met de challenges die ik voor mezelf had bedacht. De maand was korter, een week vakantie met de meiden thuis en met mezelf de afspraak dat ik nu eens niet 100 dingen tegelijk wilde doen, omdat ik dan alleen maar gefrustreerd ben dat ik niks af krijgt. Hoe dan ook, ik heb tussendoor gelukkig ook nog echt wel tijd voor mezelf kunnen vinden en die heb ik gevuld met de de volgende dingen:

Ik speelde met Pippa het Frozen Betoverde Doolhof. Zij kreeg dat van mijn schoonmoeder voor haar verjaardag maar we waren er steeds niet aan toe gekomen om het uit te pakken en te spelen. Het bleek echt een schot in de roos want toen ik heel diep in mijn geheugen had gegraven voor de spelregels, en uiteindelijk tóch de spelregels er maar bijpakte, hebben we heerlijk gespeeld en maakte ze me drie keer in.

februari

Ik las #benerevenniet van Elyssa Friedland dat ik al een aantal jaren in de kast had liggen maar nog steeds niet had gelezen. Het was geen hoogstaand werkje, maar ik heb me er toch een aantal uurtjes prima mee vermaakt.

Ik deed mezelf voor mijn verjaardag een nieuwe puzzel van Wasgij? cadeau, nummer 34 om precies te zijn, en kocht er afgelopen week bij Kruidvat ook nog een leuke Disneypuzzel bij. Die heb ik beiden gemaakt. Ik blijf erbij hoor, ik zou veel meer moeten puzzelen. Het zorgt er voor dat ik veel minder met mijn telefoon bezig ben en het geeft me enorm veel rust en gek genoeg voldoening om 1000 stukjes op de goede plaats te leggen. Het helpt me zelfs om mijn eettafel wat vaker op te ruimen, anders past mijn puzzel er niet op, haha!

Ommetjes maken en meer bewegen

Tegen mijn eigen verwachtingen in, liep ik de hele maand februari gewoon trouw iedere dag mijn Ommetje. Zelfs moet de sneeuw probeerde ik even 20 minuten te gaan lopen. Op die dagen maakte ik dan niet echt enorme kilometers, maar ik ben wél geweest! Eerlijk gezegd had ik dus echt niet verwacht dat ik dit nu al 2 maanden dagelijks zou volhouden maar ik heb het tegendeel bewezen. Zelfs met slecht weer of regen ga ik tot even lekker mijn hoofd leeg wandelen. Grappig is zelfs wel, dat ik dus steeds meer en verder ga lopen en ik ook echt merk dat mijn conditie beter aan het worden is. Zou het dan eindelijk de goede kant op gaan?

Eerder vertelde ik jullie geloof ik ook al dan ik het doel van 1000 kilometers aan ommetjes dit jaar wilde behalen. Ik kan je vertellen dat ik onwijs lekker op dreef ben! Na 3 weken in februari had ik mijn maanddoel namelijk al behaald. De eerste 188 kilometer heb ik al gelopen, dus als ik zo doorga, heb ik die 1000 kilometer na de zomer al behaald. Ik grapte al tegen Sebas dat als het zo doorgaat, ik volgende jaar de Vierdaagse kan gaan lopen!

Dit laatste weekend van februari zijn we ook nog even lekker wezen fietsen. Pippa kan inmiddels aardig goed zonder zijwieltjes fietsen en ze wilde graag een keertje met mij op de weg fietsen. We zijn er dus even lekker met z’n vieren op uit getrokken. Hoewel het rondje ‘maar’ 4 kilometer was, was Pippa volledig afgedraaid. Logisch ook wel, want haar beentjes moeten natuurlijk een stuk harder werken dan wij met versnellingen. Ach, we zijn weer een stap verder. Nog even en we kunnen deze zomer lekker op de fiets naar speeltuintjes, kinderboerderijen en het strandje!

Hoe was jouw februari?